De 100 meter spurt van onze huisartsen

Evarist Ganzelever
0 reactie(s)
De 100 meter spurt van onze huisartsen

© Evarist

Bij sommige geneesheren lijkt het wel of ze voortdurend voor goud gaan, iets wat er, kassamatig gesproken dan, nog niet zover naast zit!  We hebben het over de tijdsduur van een raadpleging.

En die onuitgesproken verwachting zou dan weer verband houden met de tevredenheid van de patiënt, al neem ik maar meteen mezelf als referentie.

Ik die me meestal al half genezen voel wanneer ik eens de tijd krijg mijn tuin- of keukenkwaal plastisch uit te leggen. Wegens stopzetting van de praktijk van mijn vertrouwde huisarts was ik een tijdje geleden een medisch weeskindje, diende ik op zoek te gaan naar een nieuw consultatieadres om mijn gezondheidsdossier onderdak te geven. Ik passeerde een paar wachtruimtes volgepropt met patiënten die stilzwijgend of hoestend hun beurt zaten af te wachten. Het spreekuur zou alvast spreekuren worden wanneer ik de optelsom maakte. Met een gemiddelde van 15 minuten per patiënt zat ik beslist uren vast, wat me nog erger leek dan in de ochtendfile zitten ter hoogte van Ternat. Liever dieselstof inademen dan al die rondzwevende bacteriën.

Verbazingwekkend bleek het afhandelen heel vlug te gaan, om de 7 minuten liet er iemand 26 euro achter in de consultatieruimte, was ik na ruim een uur al aan de beurt. Even de reden van mijn bezoek formuleren terwijl onderwijl de voorschrijver, gestoken in witte stofjas, zijn pen al kraste op het terugbetalingsbriefje. Meer had ik echt niet nodig om me genezen verklaard te voelen, was ik een lamme ik liep zo zonder krukken naar buiten. Hippocrates had voorzeker geen bandwerk voor ogen toen hij zijn visie op de geneeskunde wereldkundig maakte! Volgende patiënt aub!