Club Brugge was er niet op afzondering en Radio Shack Leopard Trek met Fabian Cancellara evenmin toen de VVS er haar gin tasting liet doorgaan. Weinebrugghe in Brugge is het favoriete hotel van topsporters en dit voorjaar verbleef Cancellara en team er lange tijd. Wij waren er deze keer om kennis te maken met gin, een mij grote onbekende.
De presentatie was in handen van Jan Van Ongevalle, mixologist. Hij werkt in het Casino van Knokke en serveert alles met de nodige glamour en gineuse deskundigheid.
Gin en Tonic zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Zijn keuze viel op de ‘Fever-Tree’ Tonic. De origine van kinine, de cinchonaboom, verspreid over de groene wouden aan de evenaar, hielp mee malariakoorts in de dijken. Zo kwam men tot de naam ‘koortsboom’ of Fever Tree. Charles Rolls en Tim Warrilow hebben de meest afgelegen en soms gevaarlijke regio’s in Congo bezocht op zoek naar de ideale combinatie G &T.
Geen Gordon’s of Schweppes op de proeftafel, ook geen Distilled of Plymouth Gin maar Gin en London Dry Gin. Net als bij Jenever (stamvader) staat de jeneverbes centraal bij het distilleren van deze sterke drank. Het zorgt voor smaak. Er worden ook kruiden (botanicals) toegevoegd zoals jeneverbes, zoethout, engelwortel, citroen- en sinaasappelschil (zeste), amandelen, liswortel, kaneel, koriander, cubebabessen en paradijskorrels.
Op de Filippijnen wordt 45% van de wereldproductie gemaakt.
We startten met de Tanqueray en vervolgens de Tanqueray Ten. Deze eerste is er eentje van ‘the old school’. Hier jeneverbes, peper, florale toetsen en citrus. Jan, onze mixologist, zegt erbij dat er geen pepers noch citrus worden gebruikt in het distillaat.
De gin wordt eerst puur genipt, vervolgens overvloedig met ijs aangevuld om verwatering van de gin door smeltend ijs te voorkomen. Dan voeg je de Tonic er aan toe en een zeste van citroen. Je proeft zo de smaakevolutie van sterk, pittig en droog naar fruitige frisheid. De Ten wordt geaffineerd met een stukje roze pompelmoes.
Vervolgens komt de Bombay Sapphire op de proeftafel. Modieuze look en blauwe fles.
“ Bombay onderscheidt zich door zijn distillatie in de Carterhead Still, waarbij kruiden niet direct mee gedistilleerd zijn maar een mandje in de nek van de ketel geplaatst worden.” Deze wordt opgediend met een zeste van citroen en een stokje zoethout.
De Geranium is aan de basis al gemaakt van jeneverbessen volgens een recept van een Hollandse wetenschapper die het in 1650 commercialiseerde als medicijn.
Vervolgens is het de beurt aan Gin tout court. Hier genieten we Hendrick’s of een balans tussen twee gins, Carterhead en Benett still met een infuus van rozenblaadjes en komkommer.
Deze gin was de start van de hype die misschien ook weer snel weggaat?
De Spring Gin is van de hand van Manu Wouters. Hier worden dennenknopjes gebruikt wat de gin puur wat harsachtig maakt maar eenmaal tonic, ijs en sinaasappel toegevoegd een ware smaakmetamorfose doormaakt.
De namiddag werd afgesloten met Hayman’s Old Tom Gin, Gin Mare uit Spanje en Citadelle van het Cognachuis Ferrand met 19 kruiden.
Het was een zeer interessante ontdekkingsreis in de wereld van Gin waar mixologist Jan Van Ongevalle zo veel over weet. Een volgende degustatie in een volgend proefjaar?
Het moet niet altijd wijn zijn.
Heb me de Tanqueray en de Bombay Sapphire aangeschaft. Sommige zijn courant te koop in de drankenhandel of het grootwarenhuis zoals deze twee voor ongeveer 20 euro of minder. Andere zijn dan weer heel zeldzaam.
De Tonic vond ik bij Nico’s Drinkmarket in Dorp West en die kost iets meer dan 1 euro/flesje. Het wordt gezellig deze zomer (als de zon nu nog meewil).