Goed nieuws

Sylvie
0 reactie(s)

Laatst hoorde ik dat het overslaan van de dagelijkse krantenkoppen en het avondjournaal bijdraagt tot een gevoel van gelukkig zijn. Ik kan daar wel in komen, gezien de neiging van de berichtgeving tot focus op moord, doodslag, sterven, ongevallen, ongeluk en zo meer. Een mens wordt daar niet blijer van. Of toch wel?

Ik vroeg me af hoe het zou zijn om alleen toffe en blije mededelingen te lezen en te horen. En toen wist ik het opeens: dat goed nieuws kanaal, dat bestaat! Het heet facebook. Daar leest men over de kleine successen van elke dag. Promotie, kindjes die leren lopen, lekker uit eten gaan, droomvakanties, winst bij het spelen van spelletjes, vriendschappen die aan de lopende band worden gesmeed, herwonnen liefdes, trouwplannen, winnende voetbalteams, zakelijke doorbraken, boeken die gepubliceerd werden, verhalen over de meest schattige huisdieren.... Facebook lijkt wel het leven zoals het zou kunnen zijn ware er niet de kranten en het avondnieuws.

Like. Zou je denken. Niet veel later kwam ik tot het enge besef dat er een reden is waarom men de voorkeur geeft aan slecht nieuws. Slecht nieuws is altijd ver weg. We neigen ertoe om te denken dat het anderen overkomt, niet onszelf. Niet wij. Wij zijn gelukkig, oef zeg, goed dat die doden dààr vallen en niet hier. Ben ik daar gelukkig mee, pfjew!

Erger nog is dat goed nieuws rare gevolgen heeft op ons. Stel je voor dat op het nieuws werd verteld dat het merendeel van de mensen morgen op reis vertrekt naar de Malediven. O nee! En ikke? De meeste mensen hebben geld over. O nee! En ikke? De meeste mannen worden nooit kaal. O nee! En ikke? De meeste vrouwen hebben nooit gewichtsproblemen. Ze eten lukraak lekkere thuisgebakken muffins en popcakes. O nee! En ikke? Allergieën bestaan niet meer, ze zijn verleden tijd. O Nee! Wat is er mis met mij?

Goed nieuws is te dicht bij. Slagen we er moeiteloos in om de ogen op ons geluk gericht te houden wanneer de helft van de wereld honger lijdt, die blik keert zich onverbiddelijk diep naar ons ongelukkige binnenste als onze buur de lotto wint.

Niks hiervan is wetenschappelijk bewezen, denk ik. Ik vroeg me gewoon af hoe het komt dat we tegen zoveel slecht nieuws bestand zijn zonder er ofwel massaal iets aan te doen, ofwel er massaal onderdoor te gaan. Dat moet wel zijn omdat slecht nieuws niet zo slecht is voor ons, terwijl goed nieuws ons echt geen deugd doet. Rare mensen, die mensen.