Groene gaten in ons stenen landschap

Evarist Ganzelever
0 reactie(s)
braakland

© JMDB

Wat men onkruidwoekering noemt, klinkt in de volksmond vaak als een kankergezwel. Al is dit niet meer of minder dan de natuur die als vanouds haar plaats weer inneemt, misschien zelfs opeist.

Een wandeling door de stad, even weg van het toeristisch centrum, toont me dat, daar waar de grond al decennia lang door bebouwing is versmacht, ieder vrijgekomen plekje na verloop van tijd een spontane groene invulling krijgt.

Het staat buiten kijf dat de natuurwinst die deze meestal tijdelijke invullingen meebrengen voor een meerwaarde zorgt voor andere planeetbewoners, zoals insecten. Zo zag ik in hartje Gent gierzwaluwen over een verwaarloosde, door groen ingenomen  site scheren. De voedselpiramide in de praktijk gebracht. Dat dit een teken is dat na Monsanto, en bij uitbreiding de mens, de oer-kolonisatie op onze aarde opnieuw mogelijk is, stemt me hoopvol.

Hier is tijd geen geld, maar een overlever.