Davidsfonds: een (erg mooi) avondje Jazzgeschiedenis

Bennie
1 reactie(s)
Jazzgescheidenis

© Bennie Vanderpiete

De vijftiende “Nacht van de geschiedenis” van het Davidsfonds, dinsdag ll., stond volledig in teken van “Muziek”. De lokale afdeling van Lochristi-Zeveneken koos voor een Jazzavond met een originele formule.

Zes – min of meer – bekende Lochristinaren werden in aanloop naar het concert naar hun favoriete jazznummer gevraagd. Zij mochten dinsdagavond hun keuze komen toelichten in een gesprekje met Luc Segers, voormalig redacteur bij de VRT en presentator van dienst. Daarna volgde telkens de live-uitvoering van het nummer door Natashia Kelly, op de gitaar begeleid door Bert Cools.
Een aanpak die voor de nodige variatie zorgde en een aangename luchtigheid in het optreden bracht.

“Ik was al even aan het zoeken naar een geschikte formule voor onze avond, tot ik op een nacht wakker schoot met deze plotse ingeving “, aldus voorzitter Jan Boone. Het zorgde voor een heel geslaagd concert waarin heel wat pareltjes uit de jazzmuziek aan bod kwamen. Een 60-tal liefhebbers van het genre kwamen genieten.

Natashia Kelly en Bert Cools

Zangeres Natashia Kelly (30) studeerde in 2011 af aan het Brusselse conservatorium, waar ze onder meer les kreeg van Belgische jazz- en chansonzanger, componist en tekstschrijver David Linx.
Aanvankelijk concerteerde ze als sidewoman, maar eens ze de smaak te pakken had was er de behoefte aan een eigen project. In 2012 won ze – in een duo met Brice Soniano - de New Port Jazz Rally. Datzelfde jaar werd ook de “Natashia Kelly Group” opgericht. Daarmee bracht ze verleden jaar “The Uncanny” uit, een EP met 4 composities. Een pareltje van eigen bodem!
Natashia - die ook lesgeeft in de Kunstacademie Ter Beuken in Lokeren - is gezegend met een zeer aangename stem, waarmee ze erg hoog kan uithalen. Iets wat ook bleek tijdens haar optreden dinsdag.

Gitaarvirtuoos Bert Cools uit Antwerpen volbracht dinsdag een waar huzarenstukje. Hij werd in laatste instantie opgetrommeld om de pianist van Natashia, die verstek moest geven wegens ziekte, te vervangen. Omdat er vooraf toch even diende overlegd, begon het concert een kwartiertje later.
Maar niemand die nadien nog zou merken dat dit een onuitgegeven duo was. Bert Cools (30) studeerde aan het Rotterdams Conservatorium. In 2010 won hij de Erasmus Jazz Prijs. Als vaste begeleider van soulzangeres Sabrina Starke nam hij twee albums op bij Blue Note Records. Daarnaast speelt hij onder meer bij het orkest van Bruno Vansina en bij verschillende jazz- en wereldmuziekbands.

De bekende Lochristinaren en hun muziekkeuze

Na het openingsnummer “Misty”, een keuze van Natashia Kelly, mocht Paul Ascoop als eerste bij Luc Segers aan de micro. Hij koos voor “Summertime”, een aria uit de opera “Porgy en Bess”, in 1935 geschreven door George Gershwin. Muziekliefhebber en vrijetijdsgitarist Bert Maes presenteerde “All of me”, een nummer van Gerald Marks uit 1931. Het werd een van de meest gecoverde nummers uit die tijd, met versies van onder meer Billie Holiday, Louis Armstrong, Benny Goodman, Dean Martin, Frank Sinatra, Frankie Laine, of recenter Willie Nelson en Michael Bublé.

Jan Claerebout speelt (contra)bas bij de Koninklijke harmonie “Willen is Kunnen”. Hij was op zoek gegaan naar een nummer dat niet verbonden was aan de traditionele jazzinstrumenten, maar eerder aan “koperblazers”. Het leidde hem naar de militaire marsmuziek en “Saint Louis Blues”, waarvan The Glen Miller Orchestra ooit een prachtige versie maakte. Na “I do it for your Love” (Paul Simon, 1975) vertolkte Natashia Kelly “Lullaby of Birdland”, het verzoeknummer van Irène Herrebaut van evenementenradio VROB.  

“My Funny Valentine” was dan weer een voor de hand liggende keuze van muzikant Christophe Versavel. Zelf is hij een grote fan van Elvis Costello, die in 1996 een prachtige versie van dit nummer uitbracht. Toch wist Christophe te verrassen met een ontroerend verhaal.

“Ook mijn vader en grootvader waren muzikanten. Toen mijn ouders 25 jaar getrouwd waren, schonken we mijn vader een nieuwe klarinet. Hij speelde toen “My Funny Valentine”. Het is de enige keer dat ik mijn vader zag huilen. ”

Simon Neyt, directeur van de muziekschool Lochristi, had dan weer een voorkeur voor het ritmische ”Fever”, waarvan het origineel van Peggy Lee ondertussen ook al 60 jaar oud is.
Natashia Kelly bracht met “New Piece” en “The Ocean” nog twee eigen composities en besloot daarmee het optreden.

“Lily was here” van saxofoniste Candy Dulfer - het favoriete jazznummer van Tineke Boel van dansschool Arabesk – was de instrumentale overgang naar een hapje en drankje om de avond te besluiten.
Een erg geslaagd optreden dat u herbeleven in onze fotoreeks met, om in de “jazzy sfeer” te blijven, zwart-witfoto’s. Veel plezier.