Donderdagavond stelde het LoS in samenwerking met het Centrum Agrarische Geschiedenis en Erfgoedcel Viersprong een aantal voorwerpen voor na de inventarisatie van de volledige collectie.
Het sierteeltmeuseum, dat gevestigd is in de vroegere pastorie van Zaffelare opende in 2011 de deuren na grondige renovatie en heraanleg van de tuin. Het kostte allemaal samen meer dan 2 miljoen euro, waarvan 1.080.000 door de gemeente betaald.
Het zijn de Vrienden van Willy vzw die een groot deel van het gebouw in gebruik hebben met hun sierteeltmuseum. Het is ook nostalgie, bijna Bokrijkiaans, naar een tuinbouwverleden waar nog slechts een kleine minderheid van de inwoners binding mee heeft.
De presentatie gebeurde door erfgoedcel Viersprong die in 6 gemeenten werkt rond cultureel erfgoed en past in een breder project ‘Uit goeie grond’ rond het tuinbouwverleden van de regio. Ze plaatsen in september een audiozuil in elke gemeente met verhalen van oud-bloemisten, samen met fiets- en wandelroutes rond het thema.
Elisa De Puysseleyr: “ De collectie van het museum is zeer waardevol en representatief voor de sierteelt in de provincie Oost-Vlaanderen. Het museum beheert de collectie in de museumzalen van het pastorijgebouw, maar ook errond in de oude en nieuwe serres en in het mattenkot. 892 objecten was de uiteindelijke balans.
Een team van gedreven vrijwilligers met kennis van zaken haalde al deze objecten van onder het stof. De oud-bloemisten kenden al deze objecten uit hun verleden en zochten bij twijfel naar het juiste gebruik.
Michel De Paepe uit Melle fotografeerde elk object in een mobiele fotostudio. Elise Neyt, Etienne De Graeve, Willy Ketelaere en zijn vrouw Anny beschreven alle objecten en nummerden ze. Bij elk object werden de afmetingen, materialen, technieken, het gebruik, een datering en de eigendomsgeschiedenis geregistreerd op papier. Etienne zette daarnaast alle papieren fiches over om in te voeren in de databank Erfgoedinzicht.
Op deze manier is de kennis rond het gebruik van de objecten vastgelegd en toegankelijk gemaakt voor latere generaties. De manuele en arbeidsintensieve bloemistenstiel is op deze manier duurzaam gedocumenteerd.
Het eindresultaat is de online publicatie van de collectie op de databank www.erfgoedinzicht.be. De papieren inventaris wordt ook overhandigd aan het museum.
Het Sierteeltmuseum van Lochristi staat op de databank Erfgoedinzicht tussen andere grote instellingen in Oost- en West-Vlaanderen zoals het STAM, SMAK, Huis van Alijn en vergelijkbare kleinere musea en instellingen.”
Een uniek stuk is alvast de wanmolen.
De gidsen Antoine Imschoot (zaaitoestel), Ingrid Dehennin (beregeningsautomaat) en Elise Neyt (wardian case) brachten dan het verhaal van hun favoriet museumstuk.
