Vandaag zondag 8 december stonden we ook hier stil bij de kinderen – jong – tiener of volwassene die overleden zijn. Het kan voor veel ouders en grootouders een lichtpuntje zijn in deze donkere dagen.

Aan ’t Fazantenhof brandden kaarsjes en werd er door zo’n 70 mensen geluisterd naar ingetogen muziek, poëzie en troostende woorden. Het createam van ’t Fazantenhof beschilderde keitjes om ze om te toveren tot koestersteentjes. Dit tastbaar aandenken kon worden meegenomen om zo ook verbonden te blijven. Koesterstenen zijn een initiatief van het Berrefonds.

Turtle Wex zorgde voor de muzikale begeleiding met onder meer de Steen van Bram Vermeulen.

In het licht van de kaarsen

Kijk ik om me heen

Een blik, een gebaar, een glimlach

Een zonder woorden weten

Hier in het donker samen

Ben je niet alleen

In het licht van de kaarsen

Weerklinken de namen

 Van roerloos geboren of vol geleefd

Van dapper gedragen of zomaar voorbij

Hier in liefde komt alles samen

De kinderen

In ons hart geboren

Zo intens gemist

En toch nooit verloren

In het licht van de kaarsen

Voel ik de kracht

Van tranen en trots

Samen delen,

 Licht dat hart en lijf verwarmt

De pijn heel even verzacht.

Een prangende getuigenis kwam van Diana en Geert die 32 jaar geleden hun Anaïs moesten laten gaan.

“… Maar helaas 18 dagen na je geboorte kregen we het ergste telefoontje uit ons leven. Je stierf in onze armen. Het was de eerste maal dat we je mochten vasthouden. …”

Zelf liet ik een kaarsje branden voor Eva – dochter van Carine en Eddy – die als jongvolwassene ongeneeslijk ziek werd en uiteindelijk ook stierf.