Het waren uiteraard niet de begoniabloemen die Lochristi het etiket van ‘belangrijkste tuinbouwcentrum in België’ opleverden. Het begoniafestival zelf was al marketing nog vooraleer het woord ‘marketing’ hier zelfs wortel schoot.
Het begoniagoud zat onder de grond en vond zijn weg naar alle windstreken. Grote namen die vandaag nog indruk maken stonden tijdens de hoogdagen van de bloembollenteelt garant voor een wereldwijde export.
Canadian Pacific, die zichzelf ‘s werelds volmaaktste transportorganisatie’ noemde en als uitvalsbasis de Antwerpse haven had, verzekerde ‘vrachtvervoer naar zowel havens in Canada als de Verenigde Staten van Noord-Amerika’. Al deze schepen waren speciaal ingericht voor transport van levende planten en bloembollen en deden de overtocht van de Atlantische Oceaan in 8 tot 9 dagen.
The American Express Compagny, eveneens een grote speler, deed naast zeevracht ook luchtvaart en baanvervoer. De tuinbouwers kregen de garantie dat hun bloemen en planten, ongeacht de bestemming, geen enkel risico liepen op verhitting of bevriezing.
Dichter bij huis was er de n.v. Rijn-Schelde–Mondia, die vestiging had op de Wiedauwkaai in Gent en zich profileerde als ‘De wegenvervoerorganisatie op Europese leest! Het best uitgeruste bedrijf voor vervoer en planten en bloembollen!’.
Naast deze waren er nog heel wat diverse spelers actief als expediteur.
Sommige van hen maakten deel uit van een agentschap, anderen hadden zich gespecialiseerd. Zo waren er die ‘Een dagdagelijkse camiondienst op Parijs en regelmatig op Lion’ als troef uitspeelden. Anderen blokletterden dan een ‘SNELLE MOTOR-RIJNDIENST TOT BAZEL’!
Een parallelle economie ontsproten in de vruchtbare Lootse aarde, die samen met een zekere ondernemingsgeest en vooral veel labeur, toch wel grote delen van de wereld in bloei zette!
