Ik ben de enige niet om mijn weg te zoeken in alle feestgedruis dat december biedt. Ik ben al van leeftijd, en dat merk ik omdat in mijn tijd Sint niet kwam opdagen terwijl we bloemen op de graven aan het zetten waren en er geen kerstbomen te zien waren met daaronder de zak van sinterklaas.
Men fluistert trouwens dat, telkens een kerstboom te zien is voor de sint is gepasseerd, er een klein lief rendiertje doodvalt in het hoge Noorden.
Ik heb gelukkig al grotere kinderen, voor wie sinterklaas, zwarte Piet, de Kerstman en Rudolf nog weinig geheimen kennen. Ze weten wie de zak sleurt en hoe al die geheime informatie aangaande goed of betreurenswaardig gedrag zo gekend is bij de goede mannen. Ik ben blij dat ze al zover zijn, want het moet nogal een gedoe zijn tegenwoordig om alles en iedereen uit elkaar te houden.
Er is ook geen 6 december meer, eigenlijk, want de sint komt zoveel vroeger, dat de kerstman al bijna mee de boot op kan om mee te varen terug naar huis (ware het niet dat hij de andere richting uit moet). Weg met die slee, en werkloosheidsuitkering voor Rudolf en zijn bedrijf. Het mag dan wel zo zijn dat het transport tegenwoordig sneller gaat, er gaat toch ook wel wat van het verlangen naar en uitkijken naar en een stukje erfelijke magie verloren, vind ik persoonlijk.
Omdat het zo ingewikkeld is geworden qua timing, zou ik voorstellen om de beide heren sint en kerstman één te maken: de Kerstklaas of zo nodig de Sintman, mij maakt het niet uit. Er zijn talrijke voordelen.
Er hoeft niet meer zo nodig een datum op te worden gekleefd, de Kerstklaas die komt als hij er klaar voor is. Dat is doorgaans ergens tussen 15 november en 31 december, het steekt zo nauw niet. Hij komt met een boot, een ijsbreker of een stoomboot, het hangt ervan af waar hij laatst zijn vakantie doorbracht. De reddingsboten aan de boot lijken op arrensleetjes, maar dan voorzien van een moteurke. Ze varen niet. Ze vliegen.
Op die boot is een hele crew actief: er zijn zwarte Pieten en rendieren. Van elk evenveel, want de Kerstklaas heeft een paard, en de Pieten een rendier, zo hoeven die Pieten niet meer te sleuren met die zakken, want hun rug is ook niet meer wat het was. De staf van Kerstklaas is eigenlijk meer een gouden wandelstok met een zweepje er aan. Het paard van de Kerstklaas is immers al te vaak verwikkeld in een discussie met Rudolf, en dan moet de Kerstklaas dat paard even tot de orde roepen. Dat paard heeft trouwens een oplichtende rode neus, wat handig is omdat het extra verlichting biedt in de donkere november à decembernachten.
De dresscode geeft misschien wat meer problemen, maar het is te doen. De Kerstklaas gaat voor een modieuze extra-slim-low-waist-stretch broek in het rood (we moeten nu niet alles gaan veranderen). Die lange gewaden en die lange jas van Sint blijven overal haperen aan de kerstbomen tegenwoordig, vandaar die evidente keuze.
Het hoofddeksel is problematisch, dat geef ik toe. Mijter en muts kruisen geeft iets verschrikkelijk lelijks als resultaat. Daarom stel ik voor om de Kerstklaas een pet te geven. Werkt prima bij de broek, is eigentijds, en kan zo nodig met oorklepjes worden gedragen. Of met oortjes waaruit Kerstklaasliederen schallen: "Zie ginds komt de stoomboot uit Finland weer aan. Hij brengt ons de Kerstklaas, ik zie hem al staan.” Werkt prima.