De vervelende oerknal

Sylvie
0 reactie(s)

Daar heb ik het weer: dat doldraaien rond die vervelende oerknal. Het is niet dat ik wetenschappers de mond wil snoeren, het is maar dat elk nieuws over die knal mijn brein alle kanten uit laat stuiteren. En ik heb wel andere dingen te doen dan oerknalstuiteren.

Wanneer ik de zin hoor "het begin van alles", dan gebeurt het al. Hoe, het begin van alles? Ik kom er niet uit. Eerst was er een knal en dan was alles er. Dat is best, maar wat knalde er dan, als er niks was om te knallen? En als er iets was dat kon knallen, dan is de knal al niet meer het begin, toch?

En dat is dan nog de meest geruststellende gedachte. Erger wordt het wanneer ik zou aannemen dat er vanuit het niets werd geknald. U begrijpt dat dit heel wat onzekerheden met zich meebrengt. Als er uit niks geknald kan worden, kunnen we ons nog wel aan enkele verschijnselen gaan verwachten. Misschien wordt er plots uit het niets gefloten? Ik zeg maar wat.

Ik kan er niet goed bij dat er dingen gebeuren zonder voorgeschiedenis. Dat druist in tegen mijn logica (welke, ik geef toe, voor menigeen niet veel logisch in zich heeft en al eens deze of gene natuurwet weet om te buigen). Ik kan er uren over tobben en daarmee de bebloemde borders van de krankzinnigheid iets te dichtbij naderen. Op zoek naar iets dat uit niets is ontstaan. Kip ei Kip ei Kip ei Kip ei. Er is altijd eerst iets, wat dan ook. Ik bedacht me zelfs dat "worden" geen toepassing kent in dat denken, want je weet niet dat niets iets wordt omdat er gewoon niets is. Dus vind ik niets dat van helemaal niets iets wordt. Behalve dan die knal en een immens universum.

Ik vind het soms een triest gegeven. BOEM. En dat was dat. Ok, serieuze gevolgen, die BOEM, maar toch: eenzaam. Of misschien was het helemaal geen eenzame BOEM, die oerknal. Misschien was die BOEM wel de laatste knal van "den boekee", zoals in een vuurwerk. Misschien waren er nog grotere knallen, en is onze knal wel eentje die niet goed is afgegaan. Met alle gevolgen van dien.

Wat er ook van zij, ik zou het waarderen mijn brein er niet al te veel meer mee te belasten. Daarom graag deze oproep: wat mij interesseert, is WAT er geknald heeft. En kom nu niet af met "het niets dat botste tegen dat ander niets" of die bebloemde borders van krankzinnigheid worden platgetrapt.