Dolen in het hoofd van Karen

Karen
2 reactie(s)
Dolen in het hoofd van Karen

Tekst - Foto Karen Droesbeke

Karen Droesbeke is een moedige dame. Je doet het maar, je blootgeven voor de buitenwereld. Niemand die beter geplaatst is dan zijzelf dit toe te lichten.

Ik kom jou iets vertellen over mijn allereerste gepubliceerde werk. Een dichtbundel. Doolhof in mijn hoofd – Over zoeken, dwalen en vinden. Vandaag uitgekomen bij uitgeverij Boekscout. Geschreven tijdens mijn adolescentie. Die zich voor een groot stuk in Lochristi afspeelde. De gedichten vertellen over zoeken doorheen het leven, liefde ervaren, verdriet ondergaan en ook hoop schijnt doorheen de woorden. 

Dit jaar ben ik dertig geworden.Tussen schrijven en publiceren zit er dus redelijk wat tijd. Dit komt omdat ik sinds twee jaar, niet langer mijn dromen aan het voorbereiden ben, maar ze effectief leef. Wat echter ook meespeelt, is dat ik het gevoel had dat ik afstand kon nemen van die gedichten. Dat ik mijn weg uit het doolhof gevonden had, nooit meer verward zou worden door de kronkels. Ha! Als deze huidige periode mij één ding geleerd heeft, dan is het dat we altijd weer verloren kunnen lopen. Misschien gaan we er als adolescent wat meer in op, wie zal het zeggen, maar het dwalen en zoeken is universeel.

Voor mij persoonlijk zijn deze laatste maanden niet enkel moeilijker door de maatschappelijke en sociale uitdaging waar we voor staan, maar ook door persoonlijke gebeurtenissen los van en verweven met de huidige wereldsituatie. Het is daaruit dat op 29 april het volgende gedicht is voortgekomen:

                Wanner je sterk wil zijn voor een ander

                Je mondhoeken omhooggaan

                Je hart tekeer gaat

                Je buik naar binnen en buiten keert

                Wanneer liefde meer is dan angst

                Wanneer samenzijn nog even

                Gewoon mooi kan zijn

Jullie zijn de eersten die het lezen. Dit gedicht staat tevens niet in de dichtbundel. Het is wel de stijl die je mag verwachten.

Een goede vriendin van me had een korte en duidelijke repliek nadat ze mijn bundel las: "Het is wel donker hé". Ze heeft deels gelijk. De tristesse die ons soms bekruipt, komt zeker naar voor. Net dan kunnen we soms steun in woorden vinden. Ik hoop dat mijn gedichten een troost mogen zijn. Dat ze aantonen dat we allemaal eens in het drijfzand terecht komen. Dat schaamte daarover, niet nodig is. Dat we voor elkaar het verschil kunnen maken.

Wanneer ik door Lochristi fiets, rijd ik door herinneringen. Plaatsen vol met zotte streken die ik en mijn vrienden uithaalden in onze jeugd. Een glimlach verschijnt dan steevast op mijn gezicht. Het is hier in Lochristi, dat ik van kind naar adolescent evolueerde. Het is hier dat relaties gevormd zijn en gebroken. Het is hier dat mijn gedichten tot leven zijn gekomen. Ze vertellen over mijn eigen ervaringen en over wat ik mijn vrienden zag doorstaan. Ik ben er zeker van dat mijn verhaal niet enkel uniek is, maar ook universeel. Eén van de vele samengaande tegenstellingen in het leven. Vandaag in Lochristi (en over heel de wereld) speelt zich elke realiteit die in mijn gedichten weerspiegeld wordt, steeds opnieuw af.

Om af te sluiten, een stukje van een gedicht, dat wel uit de bundel komt.

                Ik wil sterven en geboren worden

                De overweldiging van de eerste adem

                Levenslang vasthouden

                Elke dag

                Inademen

                Uitademen

De dichtbundel is in A5 formaat, een paperback uitvoering, 52 pagina's.

ISBN 978-94-6403-270-3 / 9789464032703 - Verkoopprijs 15.99 euro en te verkrijgen op https://www.boekscout.nl/shop2/ of https://karendroesbeke.auteursblog.nl/