Ik las dat de belastingdienst het afgelopen jaar 2.734 spontane meldingen heeft ontvangen van mensen die hun buren, familie of collega’s verklikken. Althans volgens de cijfers van de federale overheidsdienst Financiën.
Burgerplicht, pure jaloezie of tot op het bot verzuurde wezens? Het doet me alvast denken aan de werkwijze die de voormalige Oost-Duitse Stasi hanteerde of, straffer nog, misschien gaat het hier wel om potentiële Jodenverklikkers, mocht de geschiedenis zich herhalen.
Ik heb echt niet veel verbeeldingskracht nodig om de klikkers zo te zien staan gluren vanachter hun zonnewering, gordijn of wat dan ook naar buurman-loodgieter zijn oprit. Ze kunnen ook rekenen hé, wanneer zijn madam met drie zakken Jo.mode uit het nieuwste model Mini Countryman stapt! En ze hebben het dan nog niet over het tuinfeestje dat vorig weekend doorging tot kwart na vier in de morgen. Ach, wat traceren ze graag! Pijn aan hun ogen doet het, groen slaan ze uit, maar geen kat die het zal merken wanneer ze ’s morgens bij de bakker staan aan te schuiven. Het is een publiek geheim: iedereen fraudeert, al dan niet met hoofdletter. Bewust of onbewust. Je biljet eens ‘vergeten’ valideren op een overvolle tram of een banaal factuurtje laten vallen, allemaal zaken die zich afspelen in de grijze zone. En dat vergeet men vlug wanneer de frustratie om de eigenste gemiste kansen of gebrek aan ondernemingszin, ja zelfs domheid, zich laat vertalen in afgunst. µ
Als we de bijbel mogen geloven is één op de twaalf onder ons een Judas, maar dat verhaaltje lijkt gelukkig niet te kloppen als je er de klikcijfers bijneemt. Althans de officiële cijfers!