Het grijze goud

Evarist Ganzelever
1 reactie(s)

Sinds enige tijd is er een nieuwe goudader ontdekt. De ‘Gold Rush’ komt stilaan op kruissnelheid. In tegenstelling tot de duizenden gelukzoekers die eind de negentiende eeuwnaar Californië of het Canadese Klondike trokken om goud te delven of te wassen, gaat het vandaag over seniorenzoekers.

Aanleiding voor dit stukje is een vierkleurenfolder die ik uit mijn brievenbus vond.  Het drukwerkje suggereert me om veilig te investeren in een serviceflat.
Met een huurrendement van minimum 4,1 % en een historische meerwaarde van 6,1% per jaar én de toenemende vraag naar woonruimte voor senioren in het achterhoofd, kan dit nauwelijks een avontuur genoemd worden.
Uiteraard spreken we hier over ruime en luxueuze appartementen, wat meteen iets zegt over de met bladgoud beklede doelgroep.
En om mijn twijfels volledig de kop in te drukken, lees ik dat er bovendien kan gerekend worden op verzorging en verpleging door eigen personeel.
Pijnlijk merk ik ook op dat er verblijfsmogelijkheid is vanaf 60 jaar tot de laatste levensdag.
Iets wat confronterend aanvoelt als je zoals ik in de verkeerde helft van de 50 vertoeft.
Tegen de tijd dat mijn investering geopend wordt, behoor ik zelf tot de bejaagbare soort!