De Gentse Voorhaven ademt niet alleen geschiedenis, ze is een ook een springlevende getuige van een wereld in beweging. Oud en nieuw reiken er elkaar de hand. Een stukje Gent dat zich onopgemerkt laat passeren op weg naar de solden.
Niet alleen als beschermd stadszicht haalt deze kade meermaals de media, maar eveneens als stadsvernieuwingsproject.
De laatste oude haven in Vlaanderen ligt wat verborgen tussen het Voorhavendok, de Voorhavenlaan, Londenstraat en spoorlijn 58.
Wie vanaf de J.F. Kennedylaan richting stad gaat, rijdt bijna recht deze unieke site, waar bejaarde katoenloodsen en kranen getuigen van een bloeiend maritiem-industrieel verleden, binnen.
Treinsporen tussen de kasseien en restanten van werkplaatsen voor scheepsonderhoud maken, samen met 15 geklasseerde monumenten, het totaalplaatje. Alles dateert uit een tijd dat dit havendeel een cruciale rol speelde in het economisch succesverhaal van Gent in de 19de eeuw.
Toen katoen werd aangevoerd via het water en werd opgeslagen in stalen loodsen om vandaar getransporteerd te worden naar de vele spinnerijen verspreid over de stad.
De prachtige gerestaureerde en beschermde Loods 22 – die dateert uit 1885 – heeft 21 woonlofts en 17 kantooreenheden onder dak. Wonen en werken in een skeletbouw waarvan sommige ijzeren vakwerkliggers afkomstig zouden zijn van de Wereldtentoonstelling in Antwerpen in 1883.
Projectontwikkelaars plannen ook in Loods 23 nieuwe woningen en kantoren. Werken die ongeveer 2 jaar in beslag zullen nemen. Toch wel een innovatief huzarenstukje als je weet dat de ziel en constructie van deze loods behouden blijft.
Over een lengte van 1 kilometer wandel je zowel terug in de tijd en als in de toekomst. Eigenlijk kan je spreken van één groot openluchtmuseum en bovendien is dit een charmante buurt waar je op zondagnamiddag zowel jeugdbewegingen, schippers of slenteraars zoals mezelf tegenkomt.
En dit alles op een steenworp van het Gentse centrum, waar toeristen struikelen over elkaars voeten.
