Kunstparcours “Wrede/Vrede Kunst 2014” – Deel 2

Bennie
0 reactie(s)

Op zondag 14 september werd het kunstparcours “Wrede/Vrede Kunst 2014” officieel ingehuldigd. Een fietsparcours van ca.30 km, met op 25 locaties kunst die verwijst naar “De Groote Oorlog”.
We beloofden om in een viertal afleveringen de kunstwerken in woord en beeld aan bod te laten komen. Vorige week zaterdag kreeg u het eerste deel, vandaag het tweede deel van het parcours. We vertrekken deze keer in de kerk van Zeveneken en begeven ons daarna richting Beervelde.

In de kerk van Zeveneken, de negende locatie op de fietsroute, kan u de creaties van maar liefst 5 kunstenaars  bewonderen.

Onder de trap van de kansel (of het preekgestoelte) het werk “Corrosie” van Sonja Wijker. Zij haalde haar inspiratie voor deze verweerde bommen uit een artikel over de ontmijningsdienst DOVO van het Belgisch Leger.
John Moran plaatste vooraan in de kerk, in de rechterzijbeuk, een jongetje dat verbaasd kijkt naar het bloed uit zijn buikwonde. “Back tot School” titelde hij zijn werk. Op het t-shirt van de gewonde knaap de boodschap “Right to life”.

In de andere zijbeuk herinnert een glasraam aan de familie De Smul. Vader Gust was wever in de weverijen van Zeveneken en moest, samen met 7 van zijn 9 zonen, onder de wapens om tegen de Duitsers te vechten. Eén zoon, Gaston, sneuvelde. Trees De Brabander werkte met oude foto’s rond deze familie, die iets verderop woonde in Lokeren-Nieuwpoort. Vlakbij dit glasraam ook 2 werken van Rita Bracke in batik (traditionele stofdruktechniek uit Indonesië). 

Voor het altaar in deze zijbeuk dan een verzameling replica’s van oorlogshelmen van de hand van Kris Reynebeau. Op elke helm, in de taal van het land, de universele boodschap “Niet schieten”.

Achter de kerk, op het kerkhof ter hoogte van het beeld van de Griekse godin Niké, de soldatengraven van Anne Steen en Maggy Van Landeghem. Beiden maakten een soldatenkerkhof, vertrekkende van het thema “bladeren”. Anne Steen deed het met 30 rechtop staande “grafzerken”, gemaakt uit ijzeren bladeren met kogelgaten,. Maggy Van Landeghem plaatste een raster van 16 tegels. In vijftien tegels staan afgevallen bladeren gegrift, de zestiende tegel ligt vol met gesneuvelde soldaatjes.

Langs het fietspad aan de kerkhofmuur, de elfde locatie, plaatste Kris Reynebeau een meisje met een brood. Het kind haast zich in het schemerdonker naar huis met haar brood, waardevol als een goudklomp!

Ter hoogte van de plantenkwekerij Van Boxtael, op het einde van datzelfde fietspad, een werk zonder titel van ZUZ. Twee gehelmde bovenlichamen, bekleed met veren, lijken triest over de velden te turen. De klaproos op een van de ruggen, verwijst onmiskenbaar weer naar de oorlog;.

Even verderop, aan de omwalde vierkanthoeve in Bastelare, plaatste Patrick Vanrijckeghem “De Treurenden”. Twee beelden die doen denken aan het treurend ouderpaar van Käthe Kollwitz en aan de rand van het water staan. Een gracht vol tranen?

Van daaruit gaat het richting Beervelde, met een ommetje langs de Volderstraat. Ook hier wordt het verdriet van de oorlog voelbaar, aan het noodgraf dat Roger Praet maakte ter hoogte van de boerderij. Op het kruis de tekst “Gesneuvelden aller landen, verenigt u. Samen kunnen we de levenden aan”.
Het noodgraf inspireerde Roger tot volgend vers :

“Ik groet u needrig kruis,
geplant op ’t eenzaam graf
van hem, die warme en fiere jeugd
voor land en vrijheid gaf”.
 

Volgend week krijgt u deel 3 van het parcours, van de pastorij van Beervelde tot aan de kerk van Lochristi. Veel plezier alvast met de fotoreeks bij dit deel.  Maar laat de mooie nazomer een uitnodiging zijn, om zelf even het parcours af te fietsen.
Tot volgende week!!

Wie het eerste deel nogmaals wil bekijken, kan dit hier : http://www.lochristinaar.com/blog/kunstparcours-%E2%80%9Cwredevrede-kunst-2014%E2%80%9D-%E2%80%93-deel-1