71 is hij inmiddels en zijn nieuwste plaat Achter Glas is een feit. Na acht jaar staat hij er opnieuw en meteen is dit ook het twaalfde studioalbum van Boudewijn de Groot.
15 nieuwe nummers die voor een groot deel door hemzelf zijn geschreven en reflecteren aan vroeger en nu.
‘Dit album gaat over dingen die binnen handbereik lijken, maar het niet zijn. Relaties bijvoorbeeld, relaties van vroeger, die nog even tastbaar lijken als in het verleden, maar onbereikbaar blijven’, aldus de Groot.
De link met de titel is dan meteen ook snel gemaakt. Ik hoor een Boudewijn de Groot zoals ik hem altijd al kende, met weldoordachte, soms confronterende teksten die vertrouwd klinken en met het stevige gitaarwerk alsof het lijkt dat hij nooit is weggeweest. Zijn generatieoverschrijdende klassiekers als Testament, Avond, Verdronken Vlinder en Het land van Maas en Waal ken ik dan ook letterlijk uit het hoofd. Het album heeft ook een beetje een Belgische signatuur als je weet dat het is opgenomen in de ICP Studio’s te Brussel en werd geproduceerd door Jean Blaute.
Uit de nieuwe CD het nummer Witte Muur:
En voor wie toch nog een geheugensteuntje mocht nodig hebben, serveren we vandaag graag nog eens een van zijn grootste successen.