Ik kan me niet herinneren dat David Bowie er niet was in mijn leven. Zijn muziek loopt als een rode draad doorheen mijn geheugen.
Met ‘Space Oddity’ (1969) stond het al vast dat Bowie een buitenbeentje in muziekland was. Zijn Ziggy Stardust-jaren, met het album ‘The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars’ (1972), bevestigen dit alleen maar.
Voeg hierbij een nog zijn steeds veranderende stijl en uiterlijk en je komt superlatieven te kort om deze artistieke duizendpoot te duiden.
En nu is er zijn nieuwe album ‘Blackstar’ dat op 8 januari zal verschijnen, tevens zijn 69ste verjaardag. Intussen zijn 23ste album. Goed voor 7 nummers die 45 minuten rond maken.
Het openingsnummer duurt 10 minuten en laat ons een Bowie horen die me bij een eerste beluisteren nogal geschift lijkt. Ik hoor zowel jazz als gregoriaans. Kortom, een typisch David Bowie-nummer.