Archivalische en genealogische bronnen zijn er veel om je roots te ontdekken. Geneanet zet je op weg van familienamen. Ik wist dat het wellicht in de Westhoek te zoeken was, de oorsprong van onze familienaam, De Baene. Dacht eerder aan een variant van Verstraete, Vandeweghe – kortom een weg, baan of later straat waarlangs men zich verplaatst.
Misschien is het toch romantischer – historischer?
De Baneberg is een heuveltje, bult en kuitenbijter in het West-Vlaams Heuvelland nabij Loker. De top van de helling (140 m) ligt tussen de Rode en de Vidaigneberg. Nabij de top staat een lijstermolen en daarom wordt de helling soms Molenberg genoemd. Op de top is er een restaurant, Het Molenhof. Tussen de Rodeberg en de Vidaigneberg is er een stoeltjeslift. Deze gaat over de Baneberg en de wijngaarden van Entre-Deux-Monts heen.
De naam is afkomstig van de familienaam Bane die de berg in de 13e en 14e eeuw in hun bezit hadden, las ik.
“ De Baneberg is een onderdeel van de zogenaamde centrale heuvelkam in het Heuvelland, deze bestaat daarnaast uit de Watenberg, Kasselberg, Wouwenberg, Katsberg, Boeschepeberg, Kokereelberg, Zwarteberg, Vidaigneberg, Rodeberg, Sulferberg, Goeberg, Scherpenberg, Monteberg, Kemmelberg en Letteberg. Ten zuiden van deze heuvelkam bevindt zich het stroomgebied van de Leie, ten noorden van deze heuvelkam het stroomgebied van de IJzer.”
De Baneberg is ook in wielermiddens bekend. De wedstrijd Gent-Wevelgem kwam er een eerste keer langs in 1963 en deed dit in 2011 een voorlopig? laatste keer. Deze heuvel (bergen situeer ik op andere plaatsen) is 300 m lang en het gemiddeld stijgingspercentage is 10 met een piekje van 20%.
Wat me er verder toe bracht deze heuvel eens te bezoeken was mijn wijnpassie. Op de Baneberg was er (jammer!) een wijngaard van ongeveer 0.5 ha groot met de bekende Duitse variëteiten zoals Solaris, Müller Thurgau, Kerner, Regent, zelfs Pinot noir en andere immune rassen.
Totaal onverwacht klopten we in de Lijstermolendreef aan bij de wijnbouwers, Gilbert en Nicole. Te laat! Vorig jaar zijn ze er mee gestopt. Te veel werk dat moeilijker dragen werd als men wat ouder wordt.
Het werd een wijnbabbel met uitzicht op de vallei en de terrils in het noorden van Frankrijk, zo’n 35 km verder. Schitterend vergezicht, nu wat gesluierd door grijze wolken en nevelslierten.
Of dit de bron is van mijn familienaam, weet ik niet. In die 700 jaren is er veel gebeurd natuurlijk. Slippertjes en overspel zijn van alle tijden.
In Nederland waren er in 1947 nog 5 personen met deze familienaam, in 2007 geen meer.
We keerden alvast met één van de laatste flessen naar huis terug en zullen deze één van de volgende maanden genieten op eigen terras, wat mijmerend misschien over wat ooit was.
