Oud is niet out, leren The Rolling Stones ons – Angry

Wekelijks breng ik mijn moeder een bezoek in een woonzorgcentrum en ik moet zeggen, ik kom daar flink wat mensen tegen die samen met The Rolling Stones hun plechtige communie hebben gedaan. Bedoel maar, oud is niet altijd out, wanneer je Mick Jagger ziet puberen op het podium. 

The Rolling Stones nog voorstellen zou op een belediging neerkomen. Daarom steek ik maar meteen door naar hun 24ste album “Hackney Diamonds”, dat er zit aan te komen op 20 oktober. Het is meteen de langverwachte terugkeer van de band naar het songwriting-partnerschap Jagger-Richards. De single “Angry” opent het album met een eenvoudige, maar tijdloze Stones-riff die gerust naast die van hun grootste hits als “Satisfaction” en “Start Me Up” kan staan. Een riff die gedurende het hele nummer overeind blijft en steunt op een strakke drumbeat die het ritme beheerst.

De eeuwige frontman Mick Jagger, illustreert met zijn kenmerkende stemgeluid nog maar eens dat de tijd geen vat heeft op zijn uitstraling en vocale kracht. En Keith Richards, die er op het einde van het nummer nog een vettige solo tegenaan gooit. Kortom, alle ingrediënten zijn aanwezig om het tot een klassieker te schoppen.

Met meer dan 60 jaar op de teller, waarbij enkel de dood van Watts ons herinnerde aan de sterfelijkheid van The Stones, slagen ze erin hun unieke geluid te behouden. Het genie van The Stones is altijd geweest om de spookachtige melodieën van de Amerikaanse blues te gebruiken en de casinolichten daarop aan te zetten. Het is een meesterlijke prestatie die alleen deze rockiconen kunnen leveren.