En dan heb ik het niet over het viskraam op de dinsdagse markt of de al dan niet geslaagde aprilvissen. Wel over de dode sloten en grachten die als een bloedvatenstelsel onze gemeente doorkerven.
De Lootse waterlopen zijn er beslist niet beter of slechter aan toe dan deze in heel Vlaanderen. Waar jaren geleden stekelbaarsjes, watertorren, bloedzuigers en ander gewemel de weidesloten bevolkten, lijkt het er me nu verduiveld stil, wanneer ik me over het wateroppervlak buig.
Decennialang gebruik van gewasbeschermingsmiddelen die in oppervlaktewater en grondwater terechtkwamen, maar ook huishoudelijk en industrieel afvalwater dat de beken bereikt zijn letterlijk dooddoeners voor de biodiversiteit.
Aan de buitengrens van Lochristi is er een stukje Zuidlede, waar de soortendiversiteit zich schijnt te herstellen. Er werden zeven verschillende vissoorten waargenomen. Onder andere baars, blankvoorn, driedoornige stekelbaars en paling.
In de Ledebeek daarentegen, trof men bij een laatste meting enkel twee stekelbaarssoorten aan en krijgt deze locatie dan ook een ontoereikend voor ecologische kwaliteitsbeoordeling.
De Westlede, nochtans geen kleintje qua lengte, is er volgens bemonstering gedaan van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek marginaal aan toe qua soortendiversiteit.
Europa stelde 15 jaar geleden 2015 voorop als deadline om de oppervlaktewateren zuiver te krijgen, je moet geen expert zijn om te zien dat we deze doelstelling niet haalden.
Anderzijds is men binnen onze gemeente wel volop bezig met het werk maken met het scheiden van het openbaar rioleringsstelsel voor zoveel mogelijk woningen.
Een investering die er eveneens kan toe bijdragen dat onze kleinkinderen ooit nog de geelgerande watertor en duikerwants kunnen opvissen in het slootje om de hoek én met een beetje geluk ook een rietvoorn zien wegschieten.
Misschien wel een boeiender wereld dan het tuinvijvertje waarin die vette koi rondjes zwemt!
