Verloederd erfgoed in onze achtertuin

Evarist Ganzelever
2 reactie(s)
stelplaats Lochristi

© Evarist

De voormalige stelplaats van de buurtspoorwegen in Lochristi ligt er niet alleen wat verscholen bij, ze is vooral overgeleverd aan de tand des tijd. Nochtans werd dit stukje patrimonium reeds in 2009 vastgesteld als bouwkundig erfgoed.

Wat nu een streep verwaarloosd gewezen stelplaats van de Vlaamse Vervoermaatschappij is, draagt een flinke brok geschiedenis met zich mee, is een heel oude tante. Ze werd in 1903 in gebruik genomen met de inhuldiging van de stoomtramlijn  naar Gent (Sint-Pieters), waardoor Lochristi verbonden werd met de rest van de wereld. Oudere buurtbewoners noemen de site nog altijd het ‘Tramkot’. De laatste tramverbinding, die sinds 1930 elektrische tractie had, werd afgeschaft in 1957. Wanneer je de locatie opdraait, merk je meteen de alleenstaande woning, oorspronkelijk met bijbehorend bureel en watertoren voor de stoomtrams. Volgens plannen dateren die van 1914 en is het gebouw circa 1970 aangepast tot een woning.

De loodsen zelf bevinden zich helemaal achteraan het perceel. De grootste bevatte ooit twee tramsporen van 42 meter, de andere eentje van 13 meter lengte. Inclusief een wachtzaal met sanitair en een slaapzaal voor de chauffeurs is dit gebouw een exacte kopie van al die andere NMVB-stelplaatsen die je zowat je overal in het land nog kan tegenkomen.

Zoveel lege ruimte

Gedurende enige tijd was er gerommel en gegons te horen in de loodsen, toen de VZW De Poldertram er onderdak vond bij het restaureren van oude trams. Vandaag heerst er vooral oude stilte in de grote leegte. En dit terwijl creatief Lochristi snakt naar locaties met een ziel. Zo zou kunst of een cultureel evenement er het verleden kunnen versterken, het verhaal opnieuw vertellen. De maatschappelijke rol die het openbaar vervoer speelde en speelt, kan breder worden uitgesmeerd wanneer dit erfgoed een kleur- of klankrijke invulling krijgt. De ligging alleen al, tussen de weiden, voegt bovendien nog een ruimtelijke dimensie toe. En ook dat wordt een schaars gegeven binnen onze gemeentegrenzen.

Erfgoed mag geen synoniem worden voor verloedering, en dan heb ik het niet over dat tussen de kasseistenen groeiende mos op die grote oprijweg.