Zonder GPS ben ik een vogel voor de kat in een aantal Lootse nieuwbouwwijken. Ondanks de wildgroei aan bouwstijlen vind ik er geen bakens om me op te richten.
Neem nu die vogelwijk. Net alsof je door een volière rijdt. Al werden er pijpenkoppen en straten vernoemd naar neerhofvogels, zoals het parelhoen en de eend. Andere zijn trekvogels – denk aan de kwartel en kwikstaart – of zijn zeldzaam geworden in het verkavelde Vlaanderen. Er is dan wel een straat vernoemd naar de veldleeuwerik, landen kan hij er niet meer. Exoten ook! Wat komt een pelikaan in hemelsnaam nu uitspoken tussen al die inheemse soorten? Biodiversiteit zonder meer. Hetgeen je als bakstenenvariant dan ook op ieder bebouwd perceeltje bevestigd krijgt. Een bastaard Spaanse haciënda, een afkooksel van een pastorijwoning, eigenzinnig modern of een uit de hand gelopen budgetwoning… En zo kan ik nog wel enkele straten verder, alle straten eigenlijk.
Het ontbreken van een referentiepunt, iets dat er echt boven uitschiet, maakt dat je me verschillende rondjes kan zien draaien vooraleer aan de juiste voordeur aan te bellen. Enfin, indien het BIN me tegen die tijd nog niet uit de wagen liet plukken!