De kleinste deelgemeente mag dan al buiten schot blijven bij een eventuele stroomafkoppeling, het groeit niet echt en de bloei is ook al eventjes geleden.
Langs dit stuk van de N70 vind je geen grote winkelketens, geen exuberante huurprijzen en voor een dagelijks brood, slager of minisupermarkt moet je zelfs de grens over, richting Lokeren. De verkeerslichten zijn grenspaal in een dorp dat ooit doormidden is gesneden ter hoogte van de kerk.
Enkele pogingen om ook hier appartementen neer te poten en vooral zelfstandigen die er mee ophouden zijn schaduwzicht. Geen opvolging of andere uitdaging gevonden.
Enkele volkscafés in de schaduw van de oude kranige zeven eiken, die voorlopig nog blijven, een frituur, een nachtwinkel en verder een apotheek, een elektrozaak en enkele kleine banken en verzekeringskantoren.
Men wacht al lang op de herinrichting en de nieuwe doortocht om het dorpsgezicht op te fleuren maar het ziet er niet naar uit dat dit de eerstkomende jaren zal gerealiseerd worden.
Het contrast met de N70 Lochristi is groot. Ook hier twee gezichten maar veel minder confronterend.
Beelden zeggen meer dan woorden en we laten ze dan ook spreken. Over N70 in Lochristi kon je al het volgende lezen: www.lochristinaar.com/blog/n70-exuberante-prijzen-leegstand-en-verkrotting
