Moeten we ons nu ook al schuldig voelen telkens een berkenblok de stoof ingaat?

Evarist Ganzelever
1 reactie(s)
hout verbranden

Gebukt onder de opgedrongen schuldgevoelens ga ik. Het idee medeverantwoordelijk te zijn voor de slechte luchtkwaliteit in Vlaanderen wist meteen het aandeel van de grootvervuilers uit het collectieve denken.

Ook de tijd dat we spitsroeden gaan lopen telkens wanneer onze dieselwagen een wijk of straat indraait is niet veraf meer. Beter nog, je wagen inleveren en elektrisch autodelen omdat propere lucht belangrijk is, is de nieuwe mantra. Over de uitstoot van vrachtwagens en containerschepen, lijnbussen en de aanpalende industrie die onder het mom van tewerkstelling ons langzaamaan vergiftigen, zwijgen we even. Of neem nu als een crimineel te worden bekeken wanneer je op een receptie naar een wijntje grabbelt in plaats van dat flauwe fruitsapje waar je o zo vervelend nuchter van blijft. Het is net als gezien worden als een rariteitenkabinet, wat rokers al geruime tijd aan den lijve ondervinden, telkens je hen aan een deurgat ziet posteren.

Vlees eten, buiten mijn besloten kring durf ik amper nog te bekennen af en toe een bloedworst of vette kotelet lekker te vinden. Eveneens op het randje is naar een buitenechtelijke vrouw te lonken en er in gedachten mee de hort op te gaan.

Allemaal fout. Sinds de introductie van de erfzonde zijn we nooit eerder zo zwaar belast geweest met schuldgevoelens als vandaag!