Voor een 3-daagse richting Westhoek kiezen we ditmaal een andere invalsbasis om de streek langs landelijke wegen en charmante dorpjes te verkennen. Onze route leidt ons langs WERKEN, een deelgemeente van Kortemark.
Werken behoort tot één van de charmante dorpjes, daar waar kleine en grote archeologen thuiskomen om er de motte uit de 8ste – 9de eeuw en het archeologisch museum te bewonderen. We blijven er niet lang want alleen al het woord ‘Werken’ klinkt uitputtend en vermoeiend.
We trekken verder en komen uit aan de Vredesmolen in Klerken, deelgemeente van Houthulst. Deze 43 meter hoge molen werd in 1914 door de Duitsers ingericht als uitkijkpost. Eenmaal boven op de molen heb je een prachtig panorama beeld over de frontstreek van weleer alsook over de Handzame vallei.
Op een boogscheut van de Vredesmolen kunnen we niet voorbij de Belgische Militaire Begraafplaats om even onze Belgische gesneuvelden te herdenken. Dat deze begraafplaats zich hier bevindt, is geen toeval. Duitse troepen hielden tijdens WO I het Houthulstbos de hele oorlog bezet, en bouwden het bos compleet met spoorlijnen om tot een burcht. Tijdens het eindoffensief in september 1918 heroverden de Belgen het bos. De site werd ontmijnd, gedeeltelijk herbebost, en de doden werden gegroepeerd. Vandaar deze grote Belgische begraafplaats, de laatste halte van alle niet gerepatrieerde 1723 Belgische gesneuvelde soldaten. Achteraan het kerkhof hebben 81 Italiaanse krijgsgevangen hun laatste rustplaats. Zij stierven door ziekte, verhongering en ontbering.
We volgen de bordjes Sint-Sixtusabdij (West Vleteren), waar we op het terras bij ‘In De Vrede’ – rechtover de abdij – een natje en droogje nuttigen. Uiteraard een welgekende West Vleteren trappist met passend bierbord vol streeklekkers. Met de zegen van de paters, gezelligheid troef! Langs landelijke wegen met charmante plaatsnamen zoals ‘Ouderdom’ en ‘‘t Vogeltje’ zetten we onze tocht verder. Op slag en stond worden we geconfronteerd met onze leeftijd en laten we onze fantasie de vrije loop, want welk Vogeltje bedoelt men daar… lachwekkend zalige woordspelingen in de Vlaamse Velden.
Om verder de streek te verkennen verblijven we bij Manoir Ogygia in Poperinge. Middenin de stad vol oorlogsgeschiedenis, verscholen achter een prachtige romantische poort prijkt de mooie manoir in het kasteelpark. Het is er een walhalla voor fietsers, wandelaars, levensgenieters en Bourgondiërs. De manoir staat in teken van Griekse mythologie. In deze mythe laat Homeros Odysseus aanspoelen op het eiland Ogygia, waar de Godin Calypso en ander vrouwelijk schoon hem verwennen. Carmen en Kris – gastvrouw en gastheer – verwelkomen je van harte en doen hun best om al hun klanten te verwennen. Samen met hun team zorgen ze voor een uitmuntend verblijf. Chef Kris brengt een verfijnde keuken met zowel het accent op innovatie als op lokale streekproducten. Gastvrouw Carmen en haar team staan in voor de zaal. In deze oase degusteer je culinair erfgoed met zalige, passende achtergrondmuziek. Het is er met grote goesting genieten!!! Met oog voor detail wordt aan alles gedacht. In de rustgevende tuin geniet je van het zwembad, jacuzzi, massages en zalige ZEN hoekjes. Fijn om weten is dat dit Poperings paradijsje een afgesloten privé parking heeft. Een ware aanrader!!!
Na een zalige nacht en een smaakvol ontbijt gaan we op verkenning in de stad. Het Burggraaf Frimout park is gelegen op een 100-tal meter van de manoir. Het park is vernoemd naar Dirk Frimout, de eerste Belgische astronaut en ereburger van de stad Poperinge. In het park bevindt zich ook een tijdscapsule. Deze werd met objecten uit 2016 (laptop, gsm, …) in de grond gestopt, en zal pas in 2087 worden geopend.
We stappen verder in de voetsporen van het oorlogsverleden. Tijdens de Eerste Wereldoorlog maakt Poperinge deel uit van het kleine stukje onbezet België. Toen was Poperinge bekend als ‘Pop’, het zenuwcentrum van de Britse Sector. Door een stadswandeling ontdek je de unieke geschiedenis van de stad. In de dodencellen (achter het Toerisme Bureau) brachten heel wat soldaten één of meerdere nachten door. Ze waren veroordeeld voor dronkenschap of voor het wegblijven uit hun soldatenkwartier. Een videoprojectie toont je hun laatste uren. De executie vond bij ochtendgloren plaats op de binnenkoer van het stadhuis. Vergeet niet even binnen te gaan in het Toerisme Bureau waar je een grote waaier infomateriaal vindt over de streek. Een aanrader is de ‘Grote Goesting’ brochure 2023 met Cath Luyten.
In het Talbot House kun je naast de permanente tentoonstelling en twee filmvoorstellingen in de Concert Hall ook de nieuwe tijdelijke tentoonstelling ‘Talbotousians in War & Peace’ ontdekken. Sinds de opening van Talbot House in december 1915 werd het huis overspoeld door duizenden Britse soldaten. Maar ook na de oorlog bleef Padre Tubby Clayton voor hen zorgen. Zo organiseerde hij talrijke pelgrimstochten naar de graven van zijn Talbotousians en stichtte hij meer dan 1000 clubs om de soldaten bij te staan. In het huis word je verwelkomd door een sympathieke Brit, die je koffie of thee aanbiedt. Wil je de echte Talbot House ervaring, dan kun je er ook overnachten in de Bed & Breakfast. We sluiten de dag af met zalig vertoeven in en rondom Manoir Ogygia – genieten PUUR.
Een nieuwe dag, een nieuw geluid. Langs charmante dorpjes zoals Reningelst en Boeschepe rijden we richting Reninge waar we het oldtimermuseum Bossaert bezoeken. Een unieke collectie van ongeveer 95 wagens van 1899 tot in de jaren ’70, plus een 25-tal moto’s zijn er te bezichtigen.
Daarna trekken we stilaan huiswaarts. In Nieuwpoort houden we nog even halt om de vis van het jaar ‘schartong’ te kopen. Schartong is een platvis en is familie van de tarbotten. Hij heeft een grote bek en ogen die dicht bij elkaar staan. Het lichaam is dun en de onderzijde is doorschijnend. De vis heeft soms donkere vlekken op de kant waar de ogen zitten. Een makkelijk herkenningspunt is de zijlijn, die aan de oogkant een opvallende bocht om de borstvin heen maakt. Schartong kan tot 60 cm groot worden maar is meestal rond de 25 cm lang. Hij leeft op diepe zandige of modderige bodems (meestal 100-400m diepte) waar hij zich ingraaft om niet ten prooi te vallen aan haaien en andere roofvissen. Schartong is carnivoor en voedt zich met kleine bodemvissen en schaaldieren. Vanaf de leeftijd van 2 à 4 jaar is de vis klaar om zich voort te planten. Hiervoor migreert hij in het voorjaar naar ondiepere paaigebieden.
Schartong komt voor in de Noordoost-Atlantische Oceaan van IJsland tot aan de Canarische eilanden en in het westen van de Middellandse Zee. De Belgische visserij op schartong kent een lange traditie. Schartong wordt vandaag eerder als gewenste bijvangst van tong opgevist, vooral in het Bristolkanaal, de Keltische Zee en in de Golf van Biskaje. Er geldt een vangstbeperking (quotum). In 2022 werd in totaal 850 ton schartong aangevoerd door Belgische vissers. Het jaar voordien werd 705 ton opgevist.