Er gaat echt geen week voorbij of er wordt in de media gewag gemaakt van een nieuw soort boete. Beweeg je, dan maak je kans in de prijzen te vallen. Sta je wat stil op een bepaalde plaats, het is ook van dat.
Dienen we nu echt op die manier beschermd te worden tegen onszelf en soortgenoten? Of zijn het de duizend en één wisselende regeltjes die maken dat we voortdurend op scherp staan, willen we ons niet nat trappen? De hoogmis voor de controlemaatschappij zit op kruissnelheid. Een overheid die zich gedraagt als een inwonende schoonmoeder, lijkt het wel. Een overheid die haar burgers plundert, waar je het gevoel krijgt dat politiemensen kassamedewerkers van de belastingen zijn geworden. En dit in een land waar een loonsverhoging er verantwoordelijk voor kan zijn dat je netto met minder naar huis komt op het einde van de maand.
Het zijn niet alleen verkeersboetes die maken dat je gaat twijfelen of deze nog iets met veiligheid hebben te maken, ook op andere terreinen binnen onze samenleving bots je algauw op absurditeiten. GAS-boetes met een reikwijdte tot aan je achterdeur, coronaboetes, LEZ-boetes, milieuboetes, dreigboetes bij iedere betalingsuitnodiging van overheidswege… De administratieve dictatuur heerst!
Wanneer er meer niet toegelaten is dan wel is er fundamenteel iets mis met onze samenleving, als mens en systeem.