Hoe hard draaien de betonmolens in Lochristi? De Standaard onderzocht het en ook Lochristi ontsnapt niet aan de verharding. Met cijfers en feiten van de onderzoekers-journalisten vroegen we schepen Di Nunzio om een reactie.
Er verdwijnen elke dag 12 voetbalvelden aan open ruimte in Vlaanderen. Gemiddeld nemen we een derde van alle ruimte in voor wonen, werk, ontspanning en transport. Daarmee zijn we wereldwijd koploper. Hoe hard draagt Lochristi aan die verneveling bij, vroeg DS zich af?
Ruimtebeslag bedraagt hier 33% en de rest is open ruimte met 15% verharding.
“ In Lochristi neemt de mens 33 procent van de ruimte in. In vergelijkbare plattelandsgemeenten is dat 23 procent. In die 33 procent ruimtebeslag zit ook 15 procent effectieve verharding (gebouwen, (spoor)wegen, parkeerterreinen …). De rest zijn tuinen en parken, braakliggende gronden, voetbalterreinen ….
Onze claim op de open ruimte is bijzonder groot. Toch blijven de betonmolens draaien. In onze gemeente verdwijnen jaarlijks 22 voetbalvelden aan open ruimte en dat al tien jaar lang. Dat is veel meer dan in gelijkaardige plattelandsgemeenten.” (De Standaard)
Nieuwbouw
Het voorbije decennium reikte het gemeentebestuur jaarlijks gemiddeld 103 bouwvergunningen uit voor nieuwbouwprojecten. In 81 procent van de gevallen was dat voor de bouw van nieuwe eengezinswoningen.
Flatgebouwen vertegenwoordigden 3 procent van de bouwvergunningen – de resterende 15 procent ging naar niet-residentiële nieuwbouw. In vergelijkbare plattelandsgemeenten werden in dezelfde periode minder bouwvergunningen uitgereikt dan in Lochristi.
186 hectare kan hier nog worden volgebouwd. Bouwen in afgelegen verkavelingen of linten is niet meer aangewezen. Wie zich daar settelt, woont te ver van openbaar vervoer of van een kern waar basisvoorzieningen zijn zoals een bakker, dokter, basisschool, kruidenier of supermarkt. De klimaatuitdaging maakt een mobiliteitsshift onvermijdelijk. Wie te ver woont van openbaar vervoer of voorzieningen, dreigt zich vast te zetten.
Compacter leven
Om de schaarse open ruimte te vrijwaren en te verhinderen dat Vlaanderen helemaal dichtslibt, moeten we compacter gaan leven. We zijn hier nog niet op de goede weg. We hebben de voorbije tien jaar meer ruimte ingenomen voor wonen, werk en ontspanning. Op een bebouwde hectare wonen in Lochristi nu 18 personen. In andere vergelijkbare plattelandsgemeenten zijn dat er gemiddeld 16. In Vlaanderen wonen gemiddeld 25 personen per hectare. In 1985 waren dat er nog 36.
De Vlaamse regering stapt af van de betonstop, maar wil gemeenten wel stimuleren meer open ruimte te creëren. De komende jaren krijgt Lochristi daarvoor een duwtje in de rug van 631.291 euro. Het gemeentebestuur mag zelf beslissen hoe het dat geld besteedt. Dat is zo afgesproken in het nieuwe Vlaamse regeerakkoord. (Bron De Standaard)
Reactie schepen Sandro Di Nunzio
” Het gemeentebestuur van Lochristi weet als geen ander hoe de bouwwoede kan ‘woeden’. De basis hiervoor ligt in 1994. Het toenmalige bestuur keurde het Algemeen Plan van Aanleg (APA) goed. Dit was niet zomaar een vrijblijvende visie op hoe Lochristi er in de toekomst moest uitzien maar was een verordenend plan met kracht van wet (die tot op vandaag en voor de toekomst blijft gelden). Dit betekent dat elke vierkante meter een bestemming kreeg met specifiek afdwingbare normen. In het APA van 1994 werd hier (om en bij de) 50 hectare bijkomende woonzone gecreëerd. Tevens werd de multifunctionele zone op de Antwerpse steenweg voorzien die het mogelijk maakte voor baanwinkels om er zich te vestigen. Verder werd ook de KMO-zone Lozen Boer als nieuw aan te snijden bedrijvenpark voorzien en konden vele zonevreemde bedrijven rekenen op een eigen inkleuring die ervoor zorgde dat ze bestaanszekerheid hadden op de locatie waar ze zaten (zgn. ambachtelijke zone type II). Ook voor de talloze land- en tuinbouwers werden vele hectaren voorzien waarop quasi ongelimiteerd serres en containervelden kunnen worden vergund in functie van (onder meer) de sierteelt.
In essentie is de ruimtelijke situatie in Lochristi wat ze is. We zullen allemaal samen op een realistische wijze moeten omgaan met de beschikbare middelen binnen de bestaande regelgeving als we de komende jaren geleidelijk aan een aantal stappen vooruit willen zetten voor wat onze ruimtelijke ordening betreft. Hierbij is de gemeente onderworpen aan de spelregels van het Vlaams Gewest en kan alleen maar worden getracht om in onderling overleg met het Gewest en de Provincie de ruimtelijke ordening zo goed als mogelijk te verbeteren. Uit ieder onderzoek blijkt dat de gemiddelde inwoner hier zeer graag woont, werkt en leeft. Het is onze taak om dat zo te houden én om in te zetten op de aspecten die voor verbetering vatbaar zijn. We zullen dat evident ook blijven doen.
Hoewel het APA veel goede zaken met zich mee heeft gebracht op het vlak van wonen, ondernemen, lokale economie, landbouw enzovoort zijn er onmiskenbaar een aantal schaduwzijden aan verbonden. Mobiliteit is er zeker en vast één van (dit is evenwel niet louter een uitdaging voor Lochristi maar voor alle landelijke gemeenten die zich aan de rand van een stedelijk gebied bevinden). Verder werd in het APA onvoldoende ingezet op open ruimte, groene verbindingen en recreatie in open lucht. De meeste inwoners voelen aan dat de limiet intussen zo goed als bereikt is en dat een aantal zaken op ruimtelijk vlak moet worden aangepakt. “