De BOVEN DE WOLKEN Dodentocht van Freddy De Wilde

Bennie
1 reactie(s)
Dodentocht Freddy De Wilde

Tekst Bennie Vanderpiete (c) Titelfoto Freddy De Wilde

Vrijdagavond stond Freddy De Wilde aan de start van de Dodentocht. Het was de 7de keer dat hij deelnam, al stapte hij in 2021 ook de lightversie. Sinds 2015 koppelt Freddy zijn deelname ook telkens aan een goed doel.
Dit jaar was het goede doel van Freddy de organisatie BOVEN DE WOLKEN  https://bovendewolken.be/,  een vzw die ouders steunt wanneer ze hun baby verliezen. Dat doen ze door hen tastbare herinneringen te geven (o.m. via een professionele fotoshoot) en hen bij te staan tijdens die eerste moeilijke momenten.

Zoals u kon lezen in de nationale pers, werd de Dodentocht dit jaar ingekort omwille van de hittegolf en de extreme temperaturen. Deelnemers moesten 65 km stappen i.p.v.100 km en werden voor 13 uur aan de de finish verwacht.  

Freddy klaarde de klus in slechts 11 uur 13 minuten en verraste daarmee ook zijn supporters, die een foto kort voor de aankomst zouden maken. Het werd dus een snapshot met zijn diploma in de hand.
Maar we laten Freddy zelf even het relaas doen van zijn deelname.

Dodentocht Freddy De Wilde

Freddy De Wilde “In de wolken met VZW Boven de wolken”

Deze 53ste editie van de Dodentocht was toch wel een “specialleke”. De weersverwachting was tot twee weken voor het evenement zowat ideaal. Maar daarna gingen de temperatuursvooruitzichten de verkeerde kant op: elke dag een beetje warmer (heter). Zelfs in die mate dat de organisatie de (meer dan terechte) beslissing nam om de tocht  in te korten tot 65 km. Deelnemers moesten voor 13 uur de finisch bereiken. Zodra dit bekend werd, stak er een storm van protest op. Maar volgens mij was dit een meer dan terechte keuze, zeker in het belang van de niet-geoefende stappers.

Vrijdagavond aan de start was het nog heel warm. Er werd gestart in twee aparte blokken van elk zo’n 6.000 deelnemers. Het was dus belangrijk om tijdig aanwezig te zijn en een goed plaatsje in de schaduw te bemachtigen om te wachten op het startschot. Ik was er omstreeks 19.30 uur, had een goed plekje en dan kon het wachten beginnen.

Om 21 uur gingen de hekkens open en kon de 53ste editie beginnen. Zoals altijd een wat hectisch begin en het was terug opletten voor de eigen hielen en die van anderen. Na een vijftal kilometer kwamen de twee groepen samen en er ontstond stilaan meer en meer ruimte tussen de deelnemers. Het leek wel of er iets vlotter gestapt werd dan bij de vorge edities. Alsof iedereen erop rekende om voor de grote hitte aan te komen.

De Dodentocht is ook een psychologisch gebeuren. Eerst bouw je op naar 50 km, vanaf dan kan je als het ware aftellen naar de 100 km. Nu moesten de deelnemers andere ankerpunten zoeken, maar mede dankzij het ideale wandelweer verliep alles voorspoedig. We konden ‘s nachts zelfs genieten van een prachtige volle maan en een schitterende sterrenhemel.

De sfeer onderweg was weer uniek en ook de organisatie was weer voortreffelijk. Ze hadden dit jaar nog extra inspanningen gedaan opdat de deelnemers zouden kunnen slagen in hun opzet. Ook de zon die ‘s morgens opkwam gaf een boost en het aftellen kon dan echt beginnen. Al voelde je toen al dat het weer puffen en blazen zou worden.

Zaterdagmorgen, omstreeks 8.18 uur, was de klus geklaard. Ik deed er 11 uur 13 minuten over en had dus nog wel wat marge. Na een koffietje keerden we op ons gemakje huiswaarts. Enkel m.b.t. de tracking heb ik enige twijfel. Ik had het gevoel dat ik gedurende de hele tocht hetzelfde tempo kon aanhouden, de getalletjes van de tracking gaven echter een heel ander beeld. Maar voor de rest niets dan lof voor de vele mensen die de Dodentocht mogelijk maken.

Ook een dikke proficiat aan alle deelnemers van Lochristi, Beervelde, Zaffelare en Zeveneken die elk op hun manier hun grenzen verkend en misschien ook verlegd hebben. En of dat met een extra lusje voor- of achteraf was, laat ik buiten beschouwing. Het zijn allemaal helden.

En nu op naar de volgende editie, met wellicht de volle 100 km. Ook nog een dikke merci aan iedereen die me sponsorde voor het goede doel vzw BOVEN DE WOLKEN. “