Omdat woorden zoveel meer zeggen wanneer ze loskomen van het papier, belicht ik graag het recent verschenen bundel ' Doolhoofd in mijn hoofd – Over zoeken, dwalen en vinden' vanuit een andere hoek.
Voor mij persoonlijk krijgt een gedicht er een hele dimensie bij wanneer het luidop wordt gelezen. Het ritme, de toon, het gevoel. Voor mezelf lees ik vaak een gedicht luidop. Ik wou dat eens voor anderen doen. Terwijl ik zocht naar een manier om dat te verwezenlijken, kwam mijn moeder naar me toe met de gouden raad: “Vraag eens aan je zus of ze een filmpje wil maken.”
Nu moet je weten dat mijn zus in animatie werkt. Zij is de kracht achter Narwal Studio ( https://www.narwal.studio/ ). Bovendien creëren zij en ik al sinds jaar en dag allerlei zaken. Vele vakanties hebben mijn ouders naar onze zelf ineen geknutselde liveshows gekeken. Ook cassetjes maken, deden we graag en veel. Wij waren de presentatoren, de geïnterviewde en de interviewer. Wanneer we in onze kleinste jaren al eens met Polly Pocket speelden, dan was het om een heel dorp tot leven te brengen. Daarna boeide het ons niet meer. De creatie, daar draaide het om. Bij mijn zus kon ik altijd terecht en vandaag de dag nog steeds. Daar getuigt dit prachtige filmpje van. Zij had mijn stem en mijn woorden. Zij bracht ze tot leven.
Genieten maar…