De Portugese gitarist Francisco Almeida ontmoet de fadozangeres Ana Pinhal (fadista bij de school van Mariquinhas) in Sevilla wanneer hij er een aanvullende studie flamenco volgt. Daar in Sevilla ontstaat hun groep Fado Violado, oorspronkelijk een duo.
Ze opteren voor die groepsnaam , die als “ geschonden “ of “ verkrachte “ Fado kan worden vertaald. De naam beschouwen ze als een amusante woordspeling die hun keuze van de Spaanse i.p.v. de Portugese gitaar als dominantste instrument, gecombineerd met de traditionele fadoliederen schetst.
Dankzij crowdfunding lanceerden ze in 2015 met succes hun eerste plaat “A jangada de pedra” . Optredens volgden hierna in Portugal, Spanje, Nederland en Frankrijk. De 1ste single uit dit album wordt “Rosinha dos Lumôes” . Dit lied van Artur Ribeiro is in het repertoire van talrijke beroemde zangers opgenomen, iets wat met vele tijdloze klassiekers het geval is.
Fado en flamenco haken zich bij Fado Violado in elkaar vast. Aan beide muziekstijlen liggen het volkse leven, het melodramatische lijden, de theatrale expressie, de ongecompliceerde poëzie, de “canto” aan de basis.
Fado-artiesten roemen het genre om zijn poëzie, om de smaak van zijn taal, om de geur van zijn schoonheid en als genezer van de ziel. In dit nummer zitten behalve de Spaanse gitaar meerdere flamenco- elementen zoals canto (zang), baile (dans), jaleo (aanmoedigingen) en vooral palmas (handgeklap) .
Het lied bezingt Rosinha of Rosita, een citroenverkoopstertje in Porto . Ze is licht en slank en gracieus en oogverblindend mooi. Met een betoverende blik, lachend en met speelse praatjes glijdt ze dagelijks door de stad naar het plein. Hij volgt haar telkens weer, hopend op de dag dat ….
Genieten nu van de muziek, van het melodische Portugees en van de magnifieke animatie.