Gedichtenwandeling in het provinciaal domein Puyenbroeck

Jean Marie
0 reactie(s)
Gedichtenroute Puyenbroeck Wachtebeke 2016

© JMDB

‘Gluur over de vijvers, loer tussen de bomen, kijk naar de dieren en geniet van de gedichten langs de route.’ Met deze slogan nodigt het provinciaal domein iedereen uit om in een uniek decor even stil te staan bij de wonderlijke wereld van de poëzie.

Naar aanleiding van gedichtendag op 28 januari 2016 is er tijdelijk een gedichtenwandeling die je van 22 januari tot 14 februari doorheen de mooiste en intiemste plekjes van het domein loodst. Over een afstand van ongeveer 3.7 km, die eveneens toegankelijk is voor rolstoelgebruikers, vinden woordkunst en landschap elkaar. De geafficheerde gedichten, overpeinzingen en haiku’s, die allemaal een link hebben met het provinciaal domein Puyenbroeck, werden in het najaar van 2015 geschreven door bezoekers.

Nieuw dit jaar is dat je de gedichten ook kan laten voorlezen via de Ojoo-app. Deze applicatie download je gratis via Apple-store of andere kanalen. In de app zoek je “Provinciaal Domein Puyenbroeck - Gedichtenwandeling 2016” (vanaf 22 januari 2016). Op je smartphone of tablet leidt het programmaatje jou doorheen het domein met behulp van pijlen en een kaartje. Op welbepaalde plekken langs de route krijg je de gedichten te horen.

En voor wie bij dit alles de muze mocht tegen het lijf lopen, volgend jaar is er een nieuwe editie.

Gedichtenroute Puyenbroeck Wachtebeke 2016

Jean Wattenberghe wist de omgeving te vatten in een haiku:

nu even stilstaan
ogen sluiten luisteren
vernieuwd verdergaan

Gedichtenroute Puyenbroeck Wachtebeke 2016

Hilde De Letter balde haar impressies eveneens:

Sierraad

De dennen
dragen
vogels
in het donkere haar
- fladderende strikjes -

Gedichtenroute Puyenbroeck Wachtebeke 2016

Maar ook onze eigenste Evarist Ganzelever (Roger Praet) zijn poëtische mijmeringen zijn terug te vinden langsheen de wandeling.

Zondags Puyenbroeck

Dreven, kathedralen zonder klokkentoren,
maken wandelaars klein, godvruchtig traag bijna.
Een bonte processie, de weglopende verten achterna.

Ik zie gezinnen scherven van te snel geleefde weekdagen lijmen.
Zelf opa, half onderuitgezakt in zijn elektrische rolstoel,
glimlacht over de volle breedte van het digitale plaatje.

Kinderen slijpen hun klanken, bereiken de andere oever.
Nog even en de westelijke gloed legt hun sapstroom stil,
wordt de schreeuw van de fuut niet langer gesmoord.

Gedichtenroute Puyenbroeck Wachtebeke 2016