Jonas Van de Steene zou – ten gevolge van een slepende virusinfectie – dit seizoen niet meer in actie komen. Maar de genezing verliep uiteindelijk voorspoediger dan voorspeld. De eerste twee overwinningen zijn een feit. Een gesprek met onze kampioen.
Een slepende ziekte
Jonas Van de Steene had dit jaar zijn zinnen gezet op de WB-wedstrijd para-cycling in Oostende. Maar ziekte strooide roet in het eten. Onze paralympiër besliste daarom begin mei in de kuststad verstek te geven voor tijdrit op vrijdag en zo krachten te sparen voor de wegrit de dag nadien. Maar al na 2 ronden voelde hij dat hij onvoldoende hersteld was en staakte de wedstrijd.
Begin juni nam Jonas dan deel aan het BK in Deurne. Hij was niet volledig genezen, maar won vrij makkelijk. Kort nadien stuurde hij een bericht aan alle fans dat hij omwille van gezondheidsproblemen dit jaar niet meer in actie zou komen. De genezing verliep toen minder vlot dan verhoopt.
Toch terug starten?
Tot we, een tweetal weken geleden, plots een berichtje kregen dat onze handbiker zou starten in Zwevezele. En het was meteen bingo. Weliswaar een hoofdzakelijk Belgisch deelnemersveld, maar Jonas won de wedstrijd met grote voorsprong. En vorige week – op het Open Vlaams kampioenschap in Overpelt – een gelijkaardig scenario. Jonas domineerde van start tot finish en won met groot overwicht. We laten hem zelf aan het woord.
Winst in Zwevezele en Overpelt
“Na het BK in Deurne heb ik vooral getraind om mijn basisconditie – die uiteraard geleden had onder mijn ziekte – te verbeteren. Pas toen die voldoende breed was, begon ik terug met het intensievere werk.
Het was eigenlijk niet de bedoeling om dit seizoen nog aan de start te verschijnen. Maar op training merkte ik dat mijn waarden heel goed waren. Na overleg besloten we dan dat ik dit seizoen toch nog een aantal races zou rijden.
Tijdens de wedstrijden in Zwevezele en Overpelt duwde ik terug hele hoge waarden, beter dan verhoopt. En dat zonder specifieke voorbereiding. Het bewijst dat we na het BK de juiste beslissingen. De belangrijkste wedstrijden zijn natuurlijk voorbij (o.m. het wereldkampioenschap en de wereldbekers), maar het doet deugd om dit seizoen nog aan de start te staan. En ik mocht vaststellen dat ik terug het niveau haal van voor mijn ziekte.
Nu ga ik terug naar Lanzarote om nog te trainen. Op 23 september staat dan de EHC-race in Lugano (Zwitserland) op het programma. Afsluiten doe ik dan met de EHC-wedstrijd in San Remo (Italië, 7 oktober).”
Op naar 2019
“Na San Remo hervat ik dan de basistrainingen en krachtoefeningen.
Zo begint de opbouw naar het seizoen 2019. Deze winter blijf ik in Zaffelare maar zal terug verschillende keren naar Lanzarote vliegen om er te gaan trainen.
Volgend jaar wordt heel belangrijk, zowel individueel als voor onze aflossingsploeg. We moeten sterk presteren om ons te kwalificeren voor de Olympische spelen in Tokyo in 2020.”
Succes Jonas!