Jonas is thuis, met regenboogtrui! Huldiging op 1 september.

Twaalf dagen geleden veroverde Jonas de regenboogtrui op het WK handbiken in Glasgow. Hij gaf uiteindelijk verstek voor het EK en sloot het seizoen af. Sinds maandag is de beer van Zaffelare terug thuis. Op 1 september wordt hij gehuldigd. Maar Lochristinaar ging al langs bij onze wereldkampioen.

De huldiging op 1 september

Op 1 september huldigt de gemeente Lochristi de kersverse wereldkampioen. Jonas Van de Steene vertrekt om 18.30 uur aan het gemeentehuis (Dorp-West 52). In een open wagen rijdt hij naar de sporthal ’t Veerleveld in Zaffelare. De wagen zal daarbij volgende route volgen: gemeentehuis - Dorp-Oost - Hoekskenstraat - Kapiteinsstraat - Rechtstraat - Moleneinde - Zaffelare-Dorp – Sporthal ’t Veerleveld. De inwoners van Lochristi worden opgeroepen om de wereldkampioen toe te juichen langs de route met slingers, spandoeken of vlaggen…
Om 19 uur komt Jonas aan in de sporthal. Daar zet het bestuur hem in de bloemetjes en kunnen alle inwoners klinken op zijn overwinning. De deuren van de sporthal gaan open om 18.30 uur.

Jonas, nog eens proficiat! Even terug naar het WK. Het was een afvallingsrace. Jullie vertrokken – kort na de start - met een groepje van 12. Dat werden er 6, dan 5, en dan uiteindelijk 3. Voelde je tijdens de race al dat jullie 3 de sterksten waren?

“Het was inderdaad een afvallingsrace waarbij vooral de Fransman Mathieu Bosredon en de Oostenrijker Thomas Fruhwirth het tempo voortdurend heel hoog hielden en zo iedereen versmacht hebben zonder echt aan te vallen. Opeens reden we met drie op kop en dan beseften we dat – als we goed samenwerkten – een medaille zeker was. Een goede situatie en bovendien is Frühwirth geen sprinter. Toch voelde ik me niet de sterkste van de groep. De hele tijd had ik het gevoel dat ik ‘op mijn adem trapte’. Maar op het einde van de wedstrijd bleek dat ook de anderen heel moe waren. Toen de sprint er dan aankwam voelde ik dat ik nog wel wat in de tank had.”  

In de sprint bleef je héél lang achter Mathieu Bosredon. Pas in de laatste tientallen meters ging je voorbij. Een bewuste keuze?

“Ik wilde absoluut het wiel van Bosredon houden omdat hij de gevaarlijkste concurrent was. Het was een bewuste keuze om zo lang te blijven zitten want ik wou deze keer niet te vroeg beginnen. In de wereldbekerwedstrijden in Oostende en in Maniago ging ik vroeg aan en beide keren werd ik nog geremonteerd. Die fout wou ik niet opnieuw maken. Bovendien was het in Glasgow, aan de aankomst, ‘wind op kop’. Het was nipt, maar net gepast.”

Wat gebeurde er na de aankomst? Je zag familie, vrienden en mensen van het team terug? Veel emoties?

“Mijn ouders stonden aan de aankomst en uiteraard waren er heel wat emoties, ook bij het team dat aanwezig was. In Zaffelare, en ook in Lanzarote, werd de wedstrijd getoond op groot scherm. En na de aankomst stroomden er ongelooflijk veel berichtjes binnen. Het was gigantisch en zo mooi om dat te mogen meemaken. Het heeft lang geduurd om al die wensen te beantwoorden en iedereen persoonlijk te bedanken.”

In Lochristi werden je prestaties op de voet gevolgd. Na je overwinning kwam - op de sociale media - een stormvloed aan felicitaties. Wist je voor de race al dat het zo leefde op het thuisfront of kreeg je dat pas na de race mee?

“Ik wist dat de wedstrijden op groot scherm getoond werden. Als je wint zijn er veel meer mensen die een berichtje of felicitaties sturen dan als je pakweg vierde wordt. Zo kreeg ik deze keer een goed beeld hoeveel mensen mijn race op het WK gevolgd hebben. Het was ongelooflijk!”

De voorbije jaren presteerde je op heel hoog niveau maar was het dikwijls “nét niet”. 2023 is een schitterend jaar voor jou. Overal sterk gepresteerd met het WK als orgelpunt. Waarin verschilt 2023 van de voorgaande jaren.

“Het is niet dat we dit jaar de zaken fundamenteel anders aangepakt hebben. Mijn prestaties in 2023 zijn het gevolg van een voortdurende evolutie. Het is het resultaat van 11 jaar hard werken. Elk jaar opnieuw proberen om een procentje beter te worden. In het begin streef je eens naar een top-10 plaats. Nadien strijd je mee voor de medailles. Op de duur kan je eens een wedstrijd winnen op wereldbekerniveau winnen enz.  Zo gaat dat in topsport.”

Je besloot om verstek te geven voor het EK in Rotterdam?

“Na de overwinning op het WK voelde ik decompressie. Door de omstandigheden kon ik minder slapen en ik kon ook een paar dagen niet trainen met mijn bike. De verplaatsingen kropen in mijn kleren en – door de weerstand die heel laag stond – was ik lichtjes ziek. Daarom hebben we dan beslist om het seizoen in schoonheid af te sluiten en met een hele mooie overwinning de winter in e gaan. Misschien rijd ik de komende maanden nog een wedstrijd in België, maar dat is nog niet beslist.”

Nu mag de pees er even af? Wanneer begin je aan de opbouw naar 2024?

"Sinds het WK zit ik in een rustigere periode van een tweetal weken. Maar eind augustus beginnen we al met de opbouw naar het nieuwe seizoen. Op 5 september vertrek ik terug naar Lanzarote. De wereldbekerwedstijden zullen in 2024 belangrijk zijn, maar de focus ligt vooral op de Olympische Spelen in Parijs. Ik hoop daar zonder pech en 100% voorbereid aan de start te kunnen verschijnen.
Dit seizoen bestond uit 2 delen: een gedeelte tot begin juni en dan een tweede gedeelte in de eerste helft van augustus met het WK. In 2024 is er terug de WB-wedstrijd in België, vinden de Paralympics eind augustus/begin september plaats en het WK pas eind september in Zürich.

Hoe ga je het in 2024 aanpakken?

Het seizoen 2023 hebben we inderdaad mooi opgedeeld in 2 blokken wat ervoor gezorgd heeft dat ik bij alle belangrijke wedstrijden fris aan de start kon verschijnen. Ook op mentaal vlak was dit een zeer goede benadering. In 2024 zullen we het op dezelfde manier aanpakken met eerst 3 wereldbekerwedstrijden in mei. Daarna volgt er dan een nieuwe opbouw naar het tweede deel van het seizoen met daarin de Paralympics."

Op 1 september is er de huldiging in Zaffelare. Kijk je ernaar uit?

"Uiteraard kijk ik uit naar die huldiging. Het zou fantastisch zijn als er heel wat familie komt, maar ook veel vrienden en mensen die me dierbaar zijn. Zo kunnen we die avond de wereldtitel vieren met iedereen die me al jarenlang volgt en steunt."