Handbiker Jonas Van de Steene uit Zaffelare beleeft noodgedwongen de coronacrisis in Lanzarote. De strikte lockdown is er ondertussen afgeschaft, de maatregelen versoepeld. En de focus ligt nu al helemaal op seizoen 2021.
Handbiker en paralympiër, Jonas Van de Steene overwintert al jaren in Lanzarote. Daar bereidt hij – net als heel wat triatleten en andere topsporters – elk jaar opnieuw het nieuwe zomerseizoen voor. Ver weg van familie en vrienden. Maar het gunstige klimaat laat er toe om buiten te trainen, ook tijdens de wintermaanden.
En toen was er plots de coronacrisis. Spanje was één van de ergst getroffen landen en nam drastische maatregelen. Ook op de Canarische eilanden, waar Jonas verbleef, waren betroffen.
Net als zoveel andere sportcompetities werd ook het handbiken “on hold” gezet. Maar Jonas bleef in Lanzarote, ondanks de strenge lockdown, die ondertussen gelukkig al versoepeld werd. Lochristinaar nam contact op met “de beer van Zaffelare”.
Dag Jonas, sinds wanneer zit je nu in Lanzarote?
“Begin dit jaar trok ik, naar goede gewoonte, naar Lanzarote om het nieuwe seizoen voor te bereiden. Ik plande een eerste vormpiek in de periode mei-juni. Er waren een aantal belangrijke wedstrijden in die periode voorzien en Oostende zou begin juni het WK organiseren. Mijn bedoeling was om dan mijn selectie af te dwingen voor de Paralympics 2020 die in Tokio zouden plaatsvinden.”
Je won op 14 en 15 februari de tijd- en de wegrit van de internationale handbikewedstrijd in Playa Blanca, Lanzarote. Hoe was je gevoel voor het nieuwe seizoen qua voorbereiding en conditie?
“De cijfers waren op zijn minst veelbelovend. Ik draaide tijdens beide wedstrijden recordwaarden. Maar nog veel belangrijker was het goede gevoel. Alles liep zoals gepland om er in 2020 te staan op de belangrijke momenten. Ik voelde me écht goed.“
Wanneer begon in Lanzarote de lockdown en wat mocht je nog?
“Lanzarote ging – net als de rest van Spanje – op 15 maart in lockdown. Ik mocht het huis verlaten om mijn hond Oscar, in de onmiddellijke omgeving, uit te laten of me naar de dichtstbijzijnde winkel te begeven.
De opgelegde maatregelen waren heel drastisch en 8 weken lang werd hier een nultolerantie gehanteerd. Iedereen moest alles van thuis uit doen. Ik heb dus moeten trainen op rollen terwijl mijn handbikevrienden in België buiten konden rijden. Een beetje de omgekeerde wereld.”
Bleef je bewust in Lanzarote?
“In het begin van de coronacrisis was het zeer moeilijk om de situatie in te schatten, wist niemand hoe erg het ging zijn en hoe lang dit ging duren. Iedereen hoopte hier dat na een quarantaine van 2 weken het “normale” leven weer min of meer hervat zou kunnen worden. Maar de genomen maatregelen werden tot 4 maal toe verlengd. 2 weken werden uiteindelijk bijna 2 maanden. En net dat maakte het mentaal zo zwaar. Niemand had nog geloof in het concept met de lockdown die maar bleef duren. Het was onmogelijk om te plannen, de meest geschikte trainingsmethode uit te werken en een aanpak te bepalen.
Ik bekeek nog even de mogelijkheid om terug te keren naar België. Maar daarvoor moest ik via Barcelona en Madrid vliegen, waar Covid 19 volop woedde. En ik riskeerde om een 2-tal weken in quarantaine te moeten. Het was dus geen bewuste keuze om in Lanzarote te blijven, eerder een gevolg van omstandigheden.”
Hoe pakte je het mentaal aan?
“De 8 weken lockdown bracht ik, net zoals zovelen hier, helemaal alleen door. Ik behield mijn gewone dagindeling, creëerde een vaste structuur met trainingen op rollen, fitness en probeerde manieren te vinden om de vrijgekomen tijd op te vullen. “
En de contacten met het thuisfront?
Het contact met het familie en vrienden, trainers enz. verliep via whatsapp. Leve de sociale media!
Dit jaar waren er normaal gezien de Paralympics en het WK in Oostende. Dan kwam de beslissing dat die evenementen uitgesteld werden. Wat betekende dat qua trainingsaanpak?
“De Paralympics in Tokio moesten één van de hoogtepunten in mijn carrière worden. Daar werk je dus naartoe. Op 24 maart kwam de beslissing dat de Olympische Spelen, en dus ook de Paralympics, uitgesteld worden tot in 2021. Het WK in Oostende, in eigen land, was begin juni voorzien. Uiteraard wou ik daar uitblinken en mijn vormpiek was alleszins gepland.
De beslissing om beide competities uit te stellen, betekende een volledige ommezwaai in mijn trainingen. Ik stopte met de interval- en bloktrainingen en ook het trainingsvolume werd teruggeschroefd. De vormcurve die in volle opbouw was, moest opnieuw zakken en de trainingen werden vervangen door duurtrainingen in de vetdrempelzone, in combinatie met krachtraining.”
Er is ondertussen ook een versoepeling van de maatregelen op de Canarische eilanden. Kan je al terug buiten trainen?
“Het is verbazend hoeveel er nu, na 8 weken van extreme lockdown, plots terug mag. Eigenlijk kan zowat alles. Restaurants, bars, en winkels, die kleiner zijn dan 400 vierkante meter zijn plotseling allemaal open, de mensen mogen zonder limiet buiten en kunnen elkaar bezoeken (tot 10 personen samen). Ik kan nu ook terug buiten trainen.
Op 25 mei begint fase 2 van de versoepeling en dan zullen we hier bijna in “het nieuwe normaal” zijn. Die dag gaan de grotere commerciële gebouwen terug open, net als de hotels, fitnesscentra, enz…”
Wanneer ben je zinnens om naar België terug te keren?
“We zitten nu allemaal – over de hele wereld – in hetzelfde schuitje en de vraag is wanneer er terug mag gevlogen worden. Maar eens de toestand terug veilig is, kom ik naar huis.”
Hoe zit het met de rest van het handbikseizoen?
“Vermoedelijk zal de eerstkomende belangrijke wedstrijd pas in april 2021 zijn. De focus is nu dus al verlegd naar volgend seizoen.”
Hoe kijk jij naar deze crisis?
“Door het leven dat ik leid, heb ik veel contacten met mensen overal ter wereld. Het is duidelijk dat de regeringen in de verschillende landen niet voorbereid waren op een dergelijke pandemie. Er is mijn inziens nood aan een overkoepelende organisatie, maar dan wel eentje met zeggingschap (!). Zij kunnen dan in zulke extreme gevallen beslissingen nemen om wereldwijd dezelfde aanpak te hebben.
Veel mensen die tijdens de 8 weken lockdown noodgedwongen thuis bleven, zijn toen niet behandeld voor hartfalen, kanker of andere medische problemen, of moesten huiselijk of ander geweld ondergaan. Nu kunnen deze mensen terug aankloppen bij de ziekenhuizen of de bevoegde instanties, maar veel te laat. Stel je een situatie voor waarbij iemand in de afgelopen 8 weken een agressieve kanker heeft gekregen en niet behandeld werd…Die mensen zijn nu veel te laat…”
Waar kijk je het meest naar uit?
“Om mijn ouders, mijn zus, mijn familie en mijn vrienden terug te zien.”
Bedankt Jonas. Wij kijken er naar uit om je hier voorbij te zien suizen tijdens een trainingsrit of om gezellig met je bij te praten. In afwachting daarvan, draag zorg voor jezelf in Lanzarote.