“We zullen doorgaan” groeit uit tot een van de themaliederen van deze coronacrisis. Hannelore Bedert – midden in een muzikale pauze na de plotse dood van haar man – zong een heel mooie versie in.
“We zullen doorgaan” behoort ongetwijfeld tot het collectief geheugen. De song werd door Ramses Shaffy voor het eerst in 1972 uitgebracht als een solonummer, op de gelijknamige elpee. Drie jaar later bracht hij ook een versie uit met een groot koor op de achtergrond. Ramses had toen al verscheidene hits achter zijn naam staan: o.m. “Sammy”, “De pastorale” met Liesbeth List en “Zing, vecht, huil, bid, lach, werk en bewonder”.
Van klassieker tot themalied
Nadat de “lockdown light” medio maart afgekondigd werd, paste ook radio één zijn programmatie aan. Op weekdagen is er sindsdien – van 9 tot 12 uur – het programma “We zullen doorgaan”.
“Want” zo klinkt het bij de radiomakers “Corona schudt ons dagelijks leven flink door elkaar. Maar doorgaan zullen we! Daarom hoor je in het programma een overzicht van positieve en creatieve initiatieven, en er is ook elke dag een nieuwe versie van het nummer “We zullen doorgaan”.
En zo groeit dit nummer langzaam uit tot één van de themaliederen in deze coronacrisis. Ondertussen zijn er al versies van o.m. Isolde Lasoen, Astrid Stockman, Lady Linn, Frank Vander linden, Tom Helsen, Joost Zwegers en Bent Van Looy.
Dergelijk “monument” coveren is geen evidente opdracht. Want de versie van Ramses Shaffy is ijzersterk en het origineel is vrijwel altijd beter dan de kopie. Maar soms, heel soms, staat er iemand op die zich het nummer toe-eigent alsof het voor hem of haar geschreven is. En dat gebeurde deze keer met 36-jarige Hannelore Bedert. Haar versie werd op 3 april uitgezonden.
Hannelore en Stijn
Vorig jaar overleed – als een donderslag bij heldere hemel – Stijn Sterckx aan hartfalen. Stijn Sterckx was niet alleen de man van Hannelore, hij was haar steun en toeverlaat, haar grote mentor en de vader van hun 2 kinderen.
Enkele jaren voordien zat Hannelore Bedert in een dipje, op de rand van een burn-out. Ze dacht zelfs aan stoppen met zingen. Het was Stijn die er haar door sleurde met het 33 project. Hij ging bij fans langs om te vragen waarom Hannelores muziek voor hen zo belangrijk was. Het resultaat was een boekje dat ze kreeg voor haar 33ste verjaardag met foto’s en getuigenissen. Allemaal verhalen van mensen die zich, of belangrijke gebeurtenissen in hun leven, herkenden in de teksten van Hannelore. En het opzet werkte, Hannelore nam 6 nieuwe nummers op die ze uitbracht als een EP met als titelnummer “Vanaf Nu Doe Ik Alles Wat Ik Wil”.
En Hannelore begon te schrijven. Ze schreef eigenlijk al sinds haar tienerjaren, maar dat was een beetje op de achtergrond geraakt door haar succes als muzikante. Op het moment dat Stijn stierf was ze net bezig aan haar 2de boek. Over een man wiens vrouw plots sterft en hij blijft achter met hun 2 kinderen.
De dood van Stijn was een enorme klap. Toch ging Hannelore door, vooral als auteur. Haar debuutroman “LAM” kreeg de Bronzen Uil publieksprijs. Ze is ook columniste met erg mooie stukjes in het tijdschrijft Libelle. Maar aan musiceren kwam ze niet meer toe. Tot Radio één haar nu vroeg om ook een versie van het themalied op te nemen.
Hannelore Bedert over “We zullen doorgaan”
“Wat heb ik hierover getwijfeld… Op vraag van Radio 1 maakte ik een versie van “We zullen doorgaan” van Ramses Shaffy. Een eenvoudige thuisopname mocht het zijn, met een zeer basic filmpje. Maar ik dacht: nee, laat maar, want dat is terug mijn muziekkot in, mijn stem gebruiken, doen wat ik al meer dan een jaar niet meer durf. En toch… wat ben ik blij dat ik het heb gedaan… Want het “we zullen doorgaan”-gevoel sloeg niet alleen op deze corona-dagen in afzondering, maar sloeg nog meer op het afgelopen jaar. “We zullen doorgaan” gaat stilletjes ook over de courage waarmee we hier met z'n 3’tjes al zo'n lange tijd overeind zijn blijven staan. Wij, onze families en al onze vrienden zijn blijven doorgaan. En Stijn zou het de max gevonden hebben…
Dus ben ik vanuit mijn thuiskot 's avonds terug in mijn tuinkot gekropen en heb wat stemmen ingezongen. Want alleen is verdikke toch maar alleen. Merci Radio 1. En dat we over enkele weken gaan knuffelen!”
Doordat Hannelore Bedert het nummer helemaal alleen moest inzingen, besloot ze om er haar eigen stem zelf nog een aantal keren onder te mixen. Zo lijkt het alsof er ook een koortje aanwezig was.
Het resultaat is een wondermooie versie. Heel erg ingetogen en breekbaar, maar toch vastberaden. Een versie die je al bij de eerste woorden bij de keel grijpt. Laat ons hopen dat Hannelore de muzikale draad terug opneemt.
(Foto's © Bennie Vanderpiete)