Het Speurdonkhof was – dankzij evenementenradio VROB – 3 dagen lang de cultuurtempel van Lochristi. Het voorbije weekend traden achtereenvolgens Semper Pie, Fragment en A-Ties er op. 3 volledig verschillende muziekstijlen, voor elk wat wils.
Vrijdagavond: Semper Pie
Semper Pie mocht de aftrap geven van de “VROB – Speurdonkhof concerts”. Een driedaagse die een verlengstuk breidde aan de VROB Large. In de eindejaarsperiode mocht de lokale radio slechts 2 optredens organiseren. Daar kwamen er nu nog 3 bij. Het aantal plaatsen was ook deze keer beperkt tot 40 personen per optreden. De tickets voor Semper Pie waren in een mum van tijd de deur uit. Jammer dat er vrijdagavond toch enkele stoelen leeg bleven omdat een aantal personen – zonder te verwittigen – toch niet kwamen opdagen.
Jurgen en Wienke Van Bouchaute speelden maar liefst 27 nummers. Allemaal pareltjes waarbij Jurgen zijn dochter – wat een stem! – begeleidde op de akoestische gitaar. En Wienke bewees nog maar eens dat ze van alle markten thuis is. Want behalve zingen speelde ze ook nog op de ukelele, op het slagwerk of nam even plaats achter de keyboards. Van de eerste beide delen onthouden we vooral hun erg mooie versie van “Gold” van Gabriel Rios. “Het lievelingsliedje van mijn mama” aldus Wienke en een nummer waarmee ze in 2019 al indruk maakten in het Speurdonkhof.
De bekendste songs hadden vader en dochter opgespaard voor het derde en laatste deel met o.m. “Black Eyed Boy” (Texas), het voetballied “Seven Nations Army” (White Stripes), “Take me to Church” (Hozier) en “This is The Life “ (Amy Mac Donald). Maar de verrassing van de avond volgde helemaal op het einde toen Jurgen zelf “Free Fallin’ ” van Tom Petty zong. Een erg mooie afsluiter waarna een daverend applaus volgde. Volkomen terecht!
Fragment op zondag
Een heel ander verhaal op zaterdag. Slechts een 20-tal muziekliefhebbers kwamen opdagen voor het optreden van postpunkband Fragment. Speelde hier de (nog relatieve) onbekendheid mee? Deze vierkoppige band ontstond in juni 2020 – in volle coronaperiode – onder impuls van Philippe Gunst (gitaar en keys). Frontman Christophe Scheire neemt de zang voor zijn rekening en Piet Geldhof is de bassist. Aan het slagwerk Geert Bonne uit Sint-Amandsberg die in 1989 met Luc De Vos en Wout De Schutter Gorki oprichtte. In het publiek ook Patrick Bonne uit Zaffelare die “naar zijn kleine broer kwam kijken”.
Fragment bracht 12 eigen nummers. “Lighthouses” was een schitterende ingetogen opener. Maar de band wist ook te verrassen met de nummers die nadien volgden. In het derde blokje van 4 songs ging het er dan steviger – en ook luider – aan toe. 3 steengoede muzikanten, en een zanger die zich volledig smeet, konden het publiek bekoren. In september verschijnt het eerste album van Fragment. Iets om naar uit te kijken voor liefhebbers van het ruigere werk.
Feestje met The A-Ties
De jaren ’80. Het decennium van de schoudervullingen en Lacoste kledij, gel in je haar, de film ET, de Rubik’s cube en… heel veel goede en dansbare muziek. En die muziek brachten The A-Ties zondagavond in het Speurdonkhof. Het drietal Kurt Burgelman (vocals en gitaar), Wim Bartholomeus (bas en backing vocals) en Peter De Bosschere (drums en backing vocals) – die u ook kent als Biezebaaze – hadden hun optreden gerust vroeger kunnen beginnen. Het overgrote deel van de toeschouwers was een uur op voorhand al aanwezig. Aan enthousiasme geen gebrek.
De oproep van frontman Kurt Burgelman “als ge een nummer herkent moogt ge gerust meedoen” was eigenlijk overbodig. Iedereen had zin in een feestje, ook al moest dat al zittend gebeuren. Zelfs bij de opener – “Sinds een dag of 2” van Doe maar – werd er al voorzichtig meegezongen.
Wat daarna volgde was een spervuur van bekende hits uit de jaren ’80 die vakkundig aan elkaar gemixt werden. Van Peter Gabriel tot Bananarama, van U2 tot Bros en Depeche Mode. “Eén kopje koffie” van VOF De Kunst was het ideale “meebrulnummer”. En met een stevige mix van rocknummers (met o.m. “Poison”, “Jump”, “The Final Countdown” en “Livin’ On A Prayer”) zat de sfeer er na de pauze er onmiddellijk weer helemaal in.
“In het laatste kwartier gaan we nu eens de muziek spelen waar onze bassist Wim van houdt. Al is hij de enige levende persoon die die liedjes nog graag hoort” grapte Kurt Burgelman. Het publiek dacht er duidelijk anders over want iedereen was “zóóó verdomd allééén” bij Ciske De Rat en bij “Een beetje verliefd” werd er met de armen gezwaaid dat het een lieve lust was. Dit was geen lazy Sunday, maar een crazy Sunday!
Op het einde van de avond niets dan lachende gezichten na een sfeervol optreden dat (coronagewijs) zeer gedisciplineerd verlopen was.
Bij dit artikel niet enkel een fotoreeks met de 3 bands, maar van Semper Pie en The A-Ties ook een filmpje met een song.
Fotoreeks
(Klikken op onderstaande foto om de reeks te openen)
Semper Pie “Black Eyed Boy”
The A-Ties “Eén kopje koffie”