Deze zomer hielden we het bij Lekker Lokaal en niet ver weg. Toen we de heetste septemberdagen ooit beleefden, stond een midweeks uitje Voeren op de kalender.
Dit enige stukje Vlaanderen ten oosten van de Maas is amper 50 km² groot en telt slechts 4.175 inwoners. Het flirt constant met Nederland, Wallonië en Duitsland. Er is dan ook veel open, groene ruimte. Minder dan 3% van de oppervlakte is bebouwd. Voeren met zijn 6 kernen ( Remersdaal – Teuven – Moelingen, Sint Martens-, Sint-Pieters- en ’s Gravenvoeren werden op 1 september 1963 overgedragen aan Vlaanderen in een ruilhandel met Komen-Moeskroen. Happart was er ooit burgemeester en in de jaren ’80 was TAK er bijna elk weekend actief.
Martens VI struikelde er over maar nu is het er rustig. De 20 zetels in de gemeenteraad zijn verdeeld tussen Voerbelangen (15) en Retour&Libertés (5).
Oud Rekem (Lanaken)
Onderweg stopten we in Oud-Rekem, een deelgemeente van Lanaken. Het mooiste drop van Vlaanderen heeft inderdaad een bourgondisch en historisch karakter met het kasteel d’Aspremont, de museumkerk en de museumapotheek.
Auto’s van passanten worden uit de kern weggehouden met parkings aan de rand maar de bewoners hebben natuurlijk ook dergelijke vierwielers die het unieke en pittoresk kader verstoren, al begrijpen we dat we niet meer in de 18de eeuw leven.
Voeren
We logeerden in de Auberge ’s Gravenhof – https://www.auberge-sgravenhof.be/.
Deze vierkants hoeve pal in het centrum was van 1620 tot 1773 een leenhof van de Jezuïeten. Het wordt nu al meer dan 10 jaar als hotel – restaurant uitgebaat door de Nederlandse Christiana Appel. Op de binnenkoer zijn er ook kleine woonunits wat me aan een Begijnhof deed denken.
Wandelen en fietsen staan hier centraal, al is een elektrische versie -https://ebikestogo.be/ – voor de niet geoefenden in dit glooiende landschap met een hoogste punt op 287 meter boven de zeespiegel bijna een must. Bos, weiland en holle wegen wisselen elkaar heuvelend af. Het herbergt ook een unieke flora en fauna met de hazelmuis, de wilde kat en vooral de das. Een grensoverschrijdend stiltegebied nodigt je uit en het natuurreservaat ‘Altenbroek’, door Natuurpunt beheerd nodigen uit. Fruit is een belangrijke economische factor en de afgelopen jaren werden ook wijngaarden aangelegd. Aan de bron van de Voer worden forellen gekweekt.
Culinair lieten we ons na een mooie fietstocht verwennen in De Kommel – www.dekommel.be – waar het hotel pas is vernieuwd.
Na de mondvermaakjes (amuses) serveerde men een huisgemaakte Noorse zalm met buffel mozarella coeur de boeuf en pesto een pinot blanc auxerrois van Pietershof – https://pietershof.be – die de afgelopen jaren ook scoorde op de wedstrijd ‘beste Belgische Wijn’. Ze maken ook mousserende wijn.
Bij de Sint-Jacobsvrucht met knolselder, koolrabi en pecannoot olie werd een chardonnay barrique 2018 van domein Crutzberg geserveerd – https://www.crutzberg.be
We trokken ook naar één van de drie drielandenpunten die ons land rijk is in Kelmis. Daar ontmoeten Vaals (NL) – Kelmis (B) en Aken (DL) elkaar. Mooie bosrijke heuvel maar zeer commercieel en een wat gedateerd pretpark en een uitkijktoren.
Meer informatie? www.vistilanaken.be – www.voerstreek.be
