Corona had het voorbije jaar een enorme impact op de samenleving. Heel wat artiesten, sportmensen, organisatoren, ondernemers en zovelen anderen zagen hun plannen gedwarsboomd. Konden of kunnen ze hun dromen toch nog waarmaken? Lochristinaar.com sprak met een aantal bekende inwoners van onze gemeente. Vandaag met veldrijdster Alicia Franck die zaterdag het WK voor vrouwen elite in Oostende rijdt.
In 2016 ruilde Alicia Franck het mountainbiken voor het veldrijden. Ze kreeg een contract bij de Marlux-ploeg van Jurgen Mettepenningen. Door pech en ziekte bleven de verhoopte resultaten uit en wisselde ze in 2019 naar het Experza-Footlogix team. Ondanks een mooi seizoen bood men haar enkel een contractverlenging tegen verminderde voorwaarden aan. En daarom besloot ze in te gaan op een mooie aanbieding van het team Proximus-Alphamotorhomes-Doltcini dat haar een verbintenis tot eind 2022 voorstelde. Dat contract werd op 5 maart 2020 ondertekend. 8 dagen later ging ons land in lockdown. De veldritkalender ’21-’22 werd herschikt en momenteel worden er crossen gereden zonder publiek. Geen supporters in het veld en toch behaalde Alicia Franck al enkele mooie resultaten, met als uitschieter een podiumplaats op het BK. Wordt 2021 het jaar van Alicia Franck?
Alicia, hoe heb jij 2020 beleefd op professioneel vlak?
“Het jaar begon erg mooi met een overwinning in de cross van Otegem. Maar na dat hoogtepunt volgde een grote teleurstelling: ik werd niet geselecteerd voor het wereldkampioenschap. Spijtig, maar ik probeer om niet lang te blijven stilstaan bij tegenslagen. Begin maart tekende ik dan een profcontract bij Proximus-Alphamotorhomes-Doltcini. Het was aanvankelijk de bedoeling om met mijn vorige coach te blijven verder werken. Naarmate het jaar vorderde verliep die samenwerking wat stroever en besloot ik om met een nieuwe trainer in zee te gaan. Daar is altijd een aanpassingsperiode mee gemoeid. Maar op het moment dat ik de beslissing nam was het seizoen al bezig en kon er ook niet heel veel meer veranderd worden. Toch ben ik blij met mijn keuze want ik merk al eerste resultaten van die nieuwe aanpak. Bovendien is het nu duidelijker waarom ik bepaalde trainingen doe (of niet meer doe). Met een podiumplaats in Bredene en een bronzen plak op het BK in Meulebeke ben ik tot nu toe zeker tevreden over mijn seizoen. En ik heb mijn selectie voor het wereldkampioenschap beet!”
Een verandering van ploeg betekent dikwijls ook ander materiaal, een andere omkadering?
“We rijden in de ploeg inderdaad op een ander merk van fietsen. Ik moest overstappen van Specialized op Ridley, maar dat vormde geen groot probleem. Het zijn beide topmerken en ik reed in het verleden al op fietsen van Ridley.
Dankzij onze sponsor Alpha Motorhomes heb ik nu ook een eigen mobilhome ter beschikking. Vroeger zaten we met alle rensters samen op de teambus. Maar die motorhome is mijn eigen plekje van rust. Handig ook als ik bv. een ander programma rijd dan de andere dames van de ploeg. In een winter met Covid-19 heb ik zo mijn eigen “bubbel”. Ik ben er heel blij mee, dankzij Alpha Motorhomes zijn het wedstrijddagen met alle comfort.”
Ook met de omkadering van het team klikt het goed. Ze geloven in mij zonder druk op te leggen. Succes vieren ze mee. En op mindere dagen denken we na over wat beter kan, of herinneren ze me er aan dat ik wat meer geduld moet hebben. Zo heb ik het graag. Ze helpen waar ze kunnen maar pushen mij niet. Dat is ook niet nodig, ik ben zelf ambitieus genoeg.”
En hoe heb je 2020 ervaren buiten de cross en de koers?
“Op sociaal vlak viel er niet veel te beleven. De maatregelen begonnen al in het voorjaar en de coronacrisis is nog steeds niet voorbij. Afspreken met vrienden, groepstrainingen, stages, … het was allemaal niet mogelijk. Zeer jammer en ik mis het uiteraard, maar ik wil er niet over klagen. Er zijn heel wat mensen die het nog veel zwaarder hebben in deze periode. Ik zit vooral in met mijn oma Henriette in WZC Vincenthof in Oostakker. We hebben een heel goede band en ik ging vaak op bezoek bij haar. Sinds maart kan dat niet meer en haar eenzaamheid raakt me ook. Ik probeer om er tijdens trainingsritjes geregeld eens langs te fietsen en dan komt ze kijken aan het raam.”
Wat heb je het hardst gemist in 2020?
“Spontaan in de zon een terrasje doen met vrienden en de supporters op de wedstrijden. Als sporter heb ik al een zeer beperkt sociaal leven en door de coronacrisis schiet daar helemaal niets meer van over. Ik vraag mij oprecht af wat het effect hiervan op lange termijn zal zijn voor de mensen. Volgens mij zal het lang duren voor men zonder argwaan de nabijheid van veel mensen zal kunnen verdragen. Wat vroeger als gezelligheid beschouwd werd, is nu een dreiging. Dat is jammer.”
Heeft deze coronacrisis ook een positief kantje?
“Ik moet heel hard zoeken om toch iets positiefs te vinden. Er is meer solidariteit en dat is mooi om zien.”
Wat is je grootste doel voor 2021?
“Ik heb geen specifiek doel voor 2021 maar wil elk seizoen goed presteren op de 3 kampioenschappen. Het BK in Middelkerke bijvoorbeeld, op 8 en 9 januari 2022, vind ik een mooi rondje en mijn podiumplaats van 2 weken geleden smaakt naar meer. Verder wil ik dit jaar conditioneel weer een stap vooruit zetten. Mijn trainer en ik zijn overtuigd dat dit mogelijk is. Onze aanpak is nu meer wetenschappelijk onderbouwd ook de opbouw is anders. Soms moet ik harder trainen dan ik ooit al gedaan had, soms moet ik “harder rusten” dan vroeger. We proberen om fris naar elke wedstrijd te gaan en plannen meer cross-specifieke intervaltrainingen.
Ik zou dus in de beter bezette crossen steeds meer richting top 5 moeten eindigen.”
Zaterdag rijd je het WK voor vrouwen elite. Wat mogen we verwachten en welke plannen heb je nog voor 2021?
“Eerst en vooral is er komend weekend het inderdaad wereldkampioenschap waar ik goed wil presteren. Als ik realistisch ben en geen tegenslag heb, ben ik vermoedelijk kandidaat voor een top-15 plaats. Een resultaat in de top-10 lijkt me te hoog gegrepen. Na het WK komen er 3 “dubbele weekends” waarin ik dus telkens 2 crossen rijd (Middelkerke en Lille, Eeklo en Brussel, tot slot Sint-Niklaas en de sluitingsprijs in Oostmalle). Normaal ga ik dan in maart altijd eens op reis, omdat ik dan rust heb na het veldritseizoen. Maar dat zal nu niet mogelijk zijn of toch niet veilig zijn. Dus ga ik het niet doen. Om dezelfde reden beslisten we ook om deze winter niet op trainingsstage te gaan.
Plannen op langere termijn zijn er nog niet daarvoor heerst er nu nog teveel onzekerheid. Ik hoop vooral op een normale zomer (toch op het vlak van wedstrijden) en een normaal veldritseizoen ‘21-’22.”
En komende zomer dan?
“Ik zal terug een wegprogramma afwerken, wegwedstrijden blijven een belangrijk element in de voorbereiding. Verder wil ik komende zomer terug mountainbiken. Ik ben benieuwd waar ik nog zal staan qua niveau en of er op technisch vlak veel veranderd is. Het zou leuk zijn moesten er nog ploeggenoten zijn die dit doen, dan kunnen we samen naar de wedstrijden trekken. Maar daarover is nog niet gesproken.“
Wat wil je de komende 5 jaar bereiken en/of welke wensen heb je?
“Ik zou graag aansluiten bij de wereldtop. Er is momenteel inderdaad de hegemonie van de Nederlandse dames. Maar ik zie niet in waarom we die kloof niet zouden kunnen dichten. Het zal minstens nog 2 jaar duren, en misschien wel langer. Maar ik heb geen haast. Ik werk liever stap voor stap zonder mezelf mentaal of fysiek te forceren. Het kan niet zijn dat Nederlandse dames meer talent hebben dan dames die een paar 100 km verder geboren worden. Het is volgens mij eerder een kwestie van het kanaliseren van talent en dan goed, hard en geduldig te blijven werken.”
Heb je een wens voor de inwoners van Lochristi voor 2021?
“Ik hoop dat we elkaar opnieuw wat vaker in het dorp kunnen ontmoeten in plaats van mekaar online te spreken. Ik verlang naar de dag dat de terrasjes weer vol zitten, dat de kappers weer mogen knippen en dat de Lootse supporters me weer vooruit kunnen schreeuwen tijdens de cross.”
Alicia, veel succes zaterdag voor het WK en voor de crossen die nog volgen!
(Foto's © Bennie Vanderpiete)