We gaan er geen boom over opzetten, dat deden anderen al uitvoerig, maar negeren willen we het zeker niet. Het lot van de eind vorig jaar aangeplante Zeveneekse eiken ligt de inwoners daarvoor te gevoelig.

Alsof hogere machten het nooit hebben kunnen verdragen dat in 2019 de zeven oude eiken, die het aangezicht van het dorp vormden, werden afgezaagd om plaats te maken voor het herinrichten van de dorpskern. Een beslissing die op heel wat tegenstand stuitte en waarvan de echo tot op de dag
van vandaag nog altijd als een spreekwoordelijke schaduw onder de kerktoren huist. De recente heraanplanting in december vorig jaar, die het fiasco van de eerste aanplanting eind 2021 snel uit het collectieve geheugen zou wissen, lijkt nu ook af te stevenen op wat schepen Fréderic Droesbeke (Open VLD) een vroege herfst noemt. Waar bij het eerdere afsterven weersomstandigheden of een
slordige aanpak van de onderaanneming als mogelijke oorzaak de revue passeerden, lijkt men nu verder én dieper te willen kijken.

Diagnose

Schepen Droesbeke: “Het is ons een raadsel wat de reden van dit afsterven is, vandaar dat we afgelopen vrijdag in het college hebben beslist om zowel een bodemonderzoek als een bladanalyse te laten uitvoeren. De opdracht werd reeds gegund en er werd gevraagd om dit met voorrang uit te voeren. Eens we de resultaten hiervan hebben ontvangen, zullen we hopelijk weten wat de oorzaak is en gepaste maatregelen kunnen treffen.”

Boompje groot, plantertje dood

Straks is het vijf jaar geleden dat Zeveneken zijn oudjes is kwijtgeraakt. Als je weet dat de gemiddelde groeisnelheid van een goed ingewortelde eik niet echt flitsend is, zowat 60 centimeter per jaar, dan mag je stellen dat velen onder ons het plaatje van weleer nooit meer onder ogen zullen krijgen!