Het grote verkiezingsdebat op radio VROB is intussen een klassieker geworden en geldt als zowat de laatste kans voor de kandidaten en hun partijen om nog stemmen te winnen.

Opgedeeld volgens thema deed iedereen dit naar zijn eigen kunnen en gebektheid, anderen met een ingestudeerde mantra. Het zou te ver gaan om alle details van het debat hier uit te schrijven, bovendien staat dat haaks op mijn insteek dit gebeuren live te fileren. Daarom beperk ik me tot de oneliners uit de slotminuut, die elke partij werd toegewezen. Uiteraard neem ik de vrijheid om mijn persoonlijke reflecties over het debat iets breder en ironischer uit te smeren. Zonder dat zou ik mijn verbale mes voor niets tegen de slijpsteen hebben gehouden.

Het laatste woord (in onpartijdige volgorde)

Lootse onafhankelijken: “We brengen ervaring en arrangement mee. Wij gaan voor een gemeente waar iedereen meetelt en zorgen voor de jeugd.”

Vooruit plus: “Samen voor en door mensen. Niet tegen, maar voor elkaar. De fusie is een uitdaging maar iedereen moet gehoord en gerespecteerd worden.”

Open VLD: “Wij kijken met volle goesting uit naar uitdagingen van de nieuwe gemeente. De fusie is een beslissing van het hart en van het verstand maar ook Rome is er niet in 1 dag gekomen. Bedankt allen voor de faire campagne.”

Cd&v: “Wij beantwoorden de noden van de gemeente op maat van elk dorp. Eigenheid behouden is belangrijk en oplossingen moeten op maat van de deelgemeente(n) zijn. Voor een wijs, warm en wervelend Lochristi.

“N-VA: “Wij staan voor een verkeersveilig en financieel verantwoord beleid voor een Lochristi waar iedereen zich kan thuis voelen.”

Vlaams Belang: “Goeie raad: laat morgen de democratie zegevieren. Stem op lijst 4 en dat er dan naar de kiezer geluisterd wordt en het cordon sneuvelt.”

Mijn Laatste Woord

Met het laatste woord hoorden we misschien wel de politieke lijkrede voor sommigen. De speerpunten van de verschillende partijen liggen feitelijk niet zo ver uit elkaar: een wervelende gemeente, beetje wijs en warm, zeker niet achteruitgaan, zorgzaam en leefbaar én op de centjes letten. Het geheel doet me denken aan een juliennesoep, met hier en daar wat vettige oogjes die erbovenop drijven. Het versterken en behouden van de unieke identiteit van de dorpen was een van de rode draden in het debat. Ook de intentie om laagdrempelig te communiceren werd genoemd als belangrijk aandachtspunt. Maar de echte stem van het dorpse volk heb ik niet gehoord. Nochtans spreekt en begrijpt de meerderheid in Lochristi en Wachtebeke dialect, de moedertaal en het echte cement van een samenleving. Als alle kandidaten die ik heb gehoord tijdens het debat generaals of kolonels zouden zijn, en hun verkiezingsbeloften – samen met de zo graag in herinnering gebrachte verwezenlijkingen – de eigenhandig opgespelde gouden medailles, dan zouden velen hier voorovergebogen naar buiten zijn gelopen. De wetten van de zwaartekracht regeren.

Tot slot: hopelijk worden de gemaakte beloftes serieus genomen. Anders hebben we ons voor niets kwaad gemaakt in het stemhokje.

Succes aan allen, mijn stem hebben jullie alvast gehad.

Foto’s © Sofie De Coninck