Op 16 september worden de cultuurlaureaten bekendgemaakt. Sinds vorige week kan er gestemd worden voor de publieksprijs. We stellen alle 11 genomineerden voor en vandaag is het de beurt aan Kirsten De Beule.
Verkiezing cultuurlaureaat
Midden september, bij de start van het nieuwe culturele seizoen, worden de nieuwe cultuurlaureaten bekendgemaakt. Dit jaar worden er 4 prijzen uitgereikt: de carrièreprijs, de juryprijs, de publieksprijs en – voor het eerst – de jong talentprijs. Die nieuwe talentprijs verklaart ook de erg jonge, ietwat eigenzinnige selectie van genomineerden. De gemiddelde leeftijd van de 11 kandidaten is… net 30 jaar!
De carrièreprijs, jong talentprijs en de juryprijs worden gekozen door de werkgroep en het dagelijks bestuur van de cultuurraad, aangevuld met een jurylid. De publieksprijs wordt – uiteraard gekozen door het publiek. Stemmen kan sinds vorige week (hier klikken) en daarom stellen we u vanaf nu de genomineerden voor. De vierde in het rijtje is Kirsten De Beule.
Kirsten De Beule – tekenen als reddingsboei
Kirsten De Beule is leerkracht in het lager onderwijs (3de leerjaar) in een school in Gentbrugge. Na de scheiding van haar ouders verhuisde ze met haar mama van Sint-Kruis-Winkel naar Oostakker. Tijdens haar opleiding leerkracht lager onderwijs liep ze stage in Lochristi. Ze kocht hier, met haar toenmalige man, ook een huis maar woont nu in Zeveneken. Kirsten omschrijft zichzelf als “een creatieve ideeënfontein, schrijver en illustrator”.
“Ik werk vooral met mijn handen: ik schilder, teken met allerlei materialen en schrijf verhalen. Verder illustreer ik zowel mijn eigen boeken als boeken van anderen en ontwerp mijn eigen kaartjes. Al die zaken probeer ik ook als leerkracht zoveel mogelijk te gebruiken, maar ik zou er meer en meer mijn beroep van willen maken. Ik volgde geen creatieve opleiding en leerde alles door te kijken naar het werk van anderen, door uit te proberen en niet op te geven. Gelukkig heb ik wel wat creatief bloed door mijn aders lopen, komende van zowel mijn grootvader als van mijn ouders. Ik tekende me een weg door mijn schoolcarrière en gebruikte het als een reddingsboei tijdens mijn niet zo evidente jeugd. Creëren is een must voor mij om mijn hoofd koel te houden in deze drukke wereld”
Piepeloontje en de maansteen
Vorig jaar illustreerde Kirsten het boek “Daan, een nieuw leven voor een sok met een gaatje” van Monique Marius (Uitgeverij Maklu). Sindsdien houdt ze het sokpopverhaal in leven. Jaarlijks maakt ze sokpoppen in haar klas en voegt er dan ook wat illustratielessen aan toe. Dit jaar verscheen dan het boek “Piepeloontje en de maansteen”(uitgeverij Boekscout). Kirsten zorgde voor het verhaal én voor de illustraties. “Mijn ultieme droom is om een theaterversie of misschien zelfs een musical te maken van mijn eigen boek. Ik heb natuurlijk het geluk in het onderwijs te staan, waar ik veel kan uitproberen en alles onmiddellijk kan aftoetsen aan mijn doelgroep” aldus Kirsten.
Nog meer moois?
“Ondertussen werk ik verder aan mijn volgende boeken. Al deze momenten rijg ik al zingend aan elkaar, want ook daarmee ben ik regelmatig bezig, al kruipt de meeste tijd in handwerk.
Ik ben ook al flink opgeschoten met mijn volgend project: een prentenboek over de echtscheiding van mama en papa, een zachte manier om hierover het gesprek aan te gaan met kinderen. Het boek, dat ik schrijf en illustreer, is gebaseerd op mijn eigen ervaring. Maar het is dus nog volop in de maak.”
Kirsten groeit (terecht) een halve meter
“Ik hou ook van mijn dierentekeningen en – schilderijen die ik tussendoor maak, vooral de reigers die steeds terugkomen” vervolgt Kirsten. ”Het boek ‘Piepeloontje en de maansteen’ is een samenloop van mijn liefde voor de Nederlandse taal, mijn liefde voor de oprechtheid van kinderen, de karakters van mijn eigen kinderen én tekeningen van dieren. Het is voorlopig de kers op de taart. Als ik uit het boek voorlees aan de kinderen in mijn klas en aan mijn eigen dochters, dan vind ik het fantastisch om die sprankel in hun ogen te zien. ‘En heb jij deze tekening ook gemaakt, juf/mama?’. Ja hoor! ‘Oh, en deze dan ook?’ Ja schatten, alles. Van die momentjes groei ik een halve meter.
Maar eigenlijk ben ik iemand die stilletjes onder de radar dingen maakt, die werd opgemerkt door enkele mensen en zo genomineerd werd. Een nominatie die nog steeds kriebels in mijn buik teweegbrengt. Naast de kriebels, verder vooral al veel respect en zelfvertrouwen gewonnen met wat ik doe, en dat weegt voor mij zwaarder door dan eender welke prijs.”
Stemmen voor Kirsten
Wilt u voor Kirsten stemmen? Elke inwoner, binnen én buiten Lochristi, kan zijn of haar stem maximaal één keer uitbrengen. Houd daarvoor je rijksregisternummer bij de hand en klik op volgende link om je stem uit te brengen (hier klikken).