Het Franstalige onderwijsnetwerk Wallonie-Bruxelles Enseignement (WBE) plant vanaf dit schooljaar het gebruik van de smartphone in de lagere en middelbare scholen te verbieden.
Dit verbod betekent niet dat men wil teruggaan naar de griffel en de lei, integendeel. Het is een beslissing die is ingegeven door de noodzaak om duidelijke regels vast te leggen voor het gebruik van digitale hulpmiddelen én om jongeren verstandig te leren omgaan met hun smartphone, zo luidt het. Vanuit onderwijsperspectief is er de vaststelling dat leerlingen amper nog spelen tijdens de pauzes, maar bovenal is er de bezorgdheid over het stijgende aantal spelfouten en een verminderde fantasie. Leerkrachten signaleren een gebrek aan interactieve en non-verbale communicatie bij de jeugd. Onderwijskoepels in Vlaanderen volgen deze redenering nog niet, al zijn er scholen die het gebruik van de smartphone op school deels aan banden leggen.
Kinderen als spiegels van de ouders? Los van de discussie over het wel of niet verbieden van smartphones op school, kan dit ook bijdragen aan het blootleggen van sociale ongelijkheid, afhankelijk van wie welk toestel bezit, of helemaal geen toestel. Net zoals aan de schoolpoort het ene kind uit een zogenaamde premium wagen stapt en het andere zich uit een bakfiets hijst. Maar ook wij, volwassenen, zijn verknocht aan onze smartphone, waarbij we het woord verslaving graag negeren. Heb je al eens stilgestaan bij de paniek die je bekruipt wanneer je op pad bent zonder je smartphone? Ook dat zijn signalen die de kinderen oppikken. Dus laten we vooral consequent blijven, voordat we de smartphone verbannen van de schoolterreinen.