Het jeugdlandschap werd in juni fel opgeschrikt door het nieuwe regeerakkoord van onze kersverse Vlaamse regering. Voor velen een ver-van-hun-bed-show, maar voor al wie in het jeugdwerk staat dagdagelijkse realiteit. De bepalingen in het regeerakkoord hebben de capaciteit om het jeugdbeleid positief of negatief te veranderen.
Hier alleszins een kleine uiteenzetting, al dan niet wat kort door de bocht.
Wat houden die bepalingen van dat ‘mysterieuze’ regeerakkoord nu in?
Allereerst stelt het regeerakkoord een halt aan alle decreten en besluiten die zich uitspreken over het jeugdbeleid. Wettelijke kaders vallen weg, subsidieregelingen vallen weg, rechten en plichten vallen weg,…
De huidige decreten regelen momenteel ontelbaar veel facetten van het Vlaamse, provinciale en lokale jeugdleven – en participatie. Jeugdverenigingen, jeugdvzw’s, jeugdraden, jeugdhuizen, speelpleinen en allerhande initiatieven krijgen via deze decreten ondersteuning, financiële middelen en een stem die gehoord kan worden.
Maar al die financiële middelen, waar gaan die dan naartoe? Het regeerakkoord voorziet ook hier het antwoord. Alle financiën die voorheen gebonden waren aan één bepaalde sector (jeugd, sport, cultuur,…) komen nu terecht in één grote pot, het Gemeentefonds. De gemeentes krijgen hierdoor meer autonomie en minder administratieve rompslomp.
Het zijn dan ook de gemeentes die vanaf dan bepalen wie welke middelen krijgt en hoe deze verdeeld worden. Gebeurt dit aan de hand van een vaste subsidie, via een verdeelsleutel of gewoon atrandom? Het zijn de gemeentes die deze keuze moeten maken.
Wat hangt er onze lokale jeugd nu eigenlijk boven het hoofd?
Concrete voorspellingen vallen nu nog moeilijk te maken. Het gaat hier nu nog voornamelijk over geruchten, speculatie en beredeneerd gokken. Wat wel zeker is, is dat de jeugd flink op z’n tanden zal mogen bijten. In de hedendaagse besparingspolitiek zullen veel middelen het jeugdniveau niet meer bereiken. De jeugd, onervaren en soms overenthousiast als ze is, vormt maar al te vaak het makkelijke slachtoffer.
Maar zo’n vaart zal het wel niet lopen, zeker? De jeugd zal toch van zich afbijten?
Ook hier zit een probleem. Waar de ondersteuning van de jeugd verdwijnt, verdwijnt ook diens stem. Wanneer de huidige participatiekanalen zonder geld komen te zitten, zal hun overleven zonder meer onzeker zijn.
De vrijwillige en betrokken jeugd gaat vervolgens ten onder aan het eigen engagement.