Ik kan het fileren niet laten en een dag als vandaag is dan ook een makkie voor mij! Daar gaan we weer…
Wie vandaag een attentie koopt voor zijn geliefde moet zich toch maar eens afvragen of hij of zij niet het slachtoffer is van de geprogrammeerde commercie. Een gedicteerd romantisch ideaal dat je verplicht je gevoelens te suikeren.
We zitten opgezadeld met een gecommercialiseerd gebruik van de liefde en romantiek dat overwaaide uit Amerika. We voelen ons niet compleet of in elk geval verdacht wanneer we het verliefdheidsgevoel op een dag als deze niet etaleren.
Maar waarom je geliefde niet eens à la Valentijn verrassen op, laten we zeggen, 17 april of 13 december? Dat zou pas getuigen van enige smaak en originaliteit, misschien wel van echte liefde!
Enfin, ik moet me misschien maar eens op de borst slaan vooraleer me weeral te vergalopperen in gemeenplaatsen. Ook ik wil vandaag niet doorgaan voor een harteloze boer, wil ook geliefd zijn en als het kan wat aanbeden worden. En, laat ik maar toegeven, dat ook wereldkundig maken.
Ik schrijf dan wel dat Valentijn klef is, waardoor de indruk kan ontstaan hier met een gefrustreerde columnist te maken te hebben, eentje die zijn droesem 364 dagen heeft opgespaard, maar niks is minder waar. Ik beken in een poging om erbij te horen ooit eens een doos hartvormige chocolaatjes te hebben gekocht. Voilà, we spreken elkaar nog!