Op woensdag woonde ik een lezing bij van professor Jean Paul Van Bendegem over mirakels. Op vrijdag stootte ik op het Heilig Paterke. We zijn 2019.
Een interessante lezing was het, waarin deze bekende wiskundige en filosoof aftoetste of mirakels verzoenbaar zijn met een wetenschappelijke kijk op de wereld. Hierbij fietste hij doorheen de wiskundige kansrekening, lichtte het mirakelargument van David Hume en de filosofische vraag toe wat natuurwetten zijn en in welke mate zij mirakels kunnen toelaten of juist niet. Boeiende materie waarbij de professor zijn conclusie dat mirakels niet bestaan door niemand in de zaal werd tegengesproken.
Twee dagen later bezocht ik iemand in een woon-zorgcentrum en wat zie ik daar op tafel liggen? Het fanclubblad van het Heilig Paterke. Louis Paquay – Valentinus was zijn kloosternaam. Hij was afkomstig uit Tongeren waar hij op 17 november 1828 werd geboren. Hij studeerde aan het college in Tongeren en aan het Klein Seminarie in Sint-Truiden. Nadien trad hij in bij de paters Minderbroeders-Franciscanen. In 1854 werd hij in Luik priester gewijd. Datzelfde jaar werd hij benoemd in Hasselt waar hij bijna 51 jaar actief zou blijven. Hij overleed op 1 januari 1905 in Hasselt en heeft zijn zaligverklaring te danken aan de wonderbaarlijke genezing van een vrouw die aan huidkanker leed. Reeds tijdens zijn leven werd hij 'het Heilig Paterke van Hasselt' genoemd. Tot daar aan toe, we zaten toen in de 19e eeuw.
Vandaag zijn we 2019 en met verbazing las ik de giften die mensen schenken voor bekomen gunsten, voor bekomen genezingen en voor het slagen van examens. Ik citeer. 'Dank u wel, Paterke en help mij, neem dat lelijk gezwel van mij weg.' (20 euro) 'Gaarne een tweede gift voor bekomen gunsten.' (100 euro).
Postuum algauw flink wat euro's per editie ophalen, het is niet iedereen gegeven. Alles komt terug, sommige dingen in een andere verpakking, andere zijn nooit weggeweest!