‘Every night I'm there, I'm always there, she knows I'm there and heaven knows, I hope she goes.’
Ik zat in mijn eerste middelbaar toen de muziekleraar dit nummer losliet op onze klas.
Niet zomaar een ordinaire popsong, vond hij, wel een sterk orkestraal en melodramatisch nummer.
De moeite waard om er ons van te laten proeven gedurende meer dan vijf minuten.
Een eerste indruk was dat hij op een sublieme, bijna verdunde manier probeerde klassieke muziek doorheen onze oren te jagen.
Eloise behaalde wereldwijd de top van de hitparades.