Al maanden komen de landbouwers met hun ongenoegen in het nieuws . De gewone burger kijkt zuchtend naar al die boerenprotesten: “Niets dan miserie veroorzaken en de werkmens pesten” is een veelgehoord commentaar. Niet vergeten, zij zorgen voor uw eten.
We hebben allemaal wel een mening over de boerenkwestie, maar weinigen weten hoe de vork aan de steel zit. Op onderzoek naar de problemen voor onze plaatselijke landbouwers, welke obstakels zij in Lochristi ondervinden, wordt het snel duidelijk dat die voor elk bedrijf verschillend is. De problematiek voor een familiaal bedrijf, voor een 55 jarige, voor een starter, voor een melkveehouder of een landbouwer in bijberoep, … is dermate verschillend. Dat weet Dirk Van de Keere, dorpsgenoot, voorzitter van de vakgroep melkvee en lid van het hoofdbestuur Boerenbond bij wie we meer info krijgen.
Wat is de positie van Boerenbond in het landbouwbeleid?
“ De Landelijke Gildes kunnen we best benoemen als Culturele Plattelandsverenigingen. De actieve landbouwers daarentegen groeperen zich in lokale bedrijfsgildes waar naast het informeren over de lopende problemen en nieuwe kansen ook technische opleidingen worden verstrekt. Bij uitdagingen als bijvoorbeeld PAS (Programmatorische Aanpak Stikstof) en MAP (Mest Actie Plan) zijn een goede ondersteuning uiterst belangrijk. De overkoepelende BB (Boerenbond) structuur levert het strategisch zware werk en voert besprekingen met de verschillende overheden in het belang van alle landbouwsectoren. Na de laatste acties van de boeren was de druk dermate hoog dat de overheid terug in gesprek moést gaan met de organisatie. Het overleg was voordien volledig weggevallen.”
Is er op lokaal vlak ook overleg?
“Het probleem met de plaatselijke politiek, vind ik, is dat men zich veel teveel blindelings laten leiden door de ideeën van ambtenaren. Onze politiekers zijn naar mijn aanvoelen niet hard genoeg bezig met landbouw. En de open ruimte zien ze eenzijdig als compensatie voor wat er in het verstedelijkt gebied verloren gaat. Zo gaan ze op zoek naar landbouwgrond om met subsidies te bebossen. Landbouwgronden verdwijnen voor groen en bebouwing en deze gronden komen bovendien nooit nog terug naar de boeren.”
Hoe ziet u de toekomst Dirk, u als nationaal voorzitter van de vakgroep melkvee?
“Stoppende boeren geven hun grond door aan kinderen, die als hobbyboer verder doen en daarvoor een premie van Europa blijven trekken. Jonge opvolgers vinden dit een doorn in het oog! Als die dan nog in het noorden van de gemeente hun bedrijf hebben, dichtbij de oevers van de Zuidlede en het Provinciaal Domein, dan krijgen zij ook nog via het stikstofakkoord last met de ‘vergunningsproblematiek’. De onzekerheid over het krijgen van vergunningen, de ‘rechtsonzekerheid’, is onhoudbaar. Als zij milieuvriendelijke investeringen willen plannen – en dat zijn megagrote investeringen – moet er zekerheid voor het voortbestaan van hun bedrijf zijn. Ook dat leidt tot een uitstroom van boeren en vooral dan in de veeteeltsector. De meeste van onze problemen zijn er die ver onze gemeentegrenzen overschrijden.”
Gezonde voeding, mogen fietsen en wandelen door de open velden, de jaargetijden aanschouwen vanuit onze zetel en ons blauw betalen voor een woning met een weids uitzicht noodzaakt ons om samen met boeren zorgzaam het landschap te bewaken.
uit De Soldaat Johan, Filip de Pillecyn
“.. Als heren zitten wij hier, zei Johan.
Hij zag rondom zich de velden, die teder werden in de avond en in de stal achter de afspanning hoorde hij het vee. De linde was bladstil en zwart boven hun hoofden, en in hun hand voelden zij de matte koele kroes.”