Oosteinde vierde dit op 16 april in een tent aan de Bosdam. Rita Uyttendaele is de eerste vrouwelijke voorzitter en samen met de vele vrijwilligers hadden ze de omwonenden en de sponsors uitgenodigd.
Dit comité kan rekenen op zo’n 25 vrijwilligers die mee elk jaar de acticiteiten kleur geven. Tijdens het paasweekend organiseerden ze al een quiz en die werd – wellicht op kousenvoeten – gewonnen door kwistewel. Op het paasontbijt mochten ze 150 mensen verwelkomen.
Het grootste evenement moet nog komen. Van 27 tot en met 30 mei zijn het Kouterfeesten en dat is een meer dan drukke vierdaagse, verzekerde de voorzitster ons. Slaap wordt dan even gelaten maar er wordt des te meer gevierd. De vrijwilligers leiden alles in de juiste ontspannende banen.
Meer informatie: www.feestcomiteoosteinde.be
Ter gelegenheid van dit 70 jaar feestcomité schetste Bert Vervaet een historisch overzicht waarvan we een aantal passages publiceren.
Bert Vervaet
“ Het Oosteindeke is altijd een zeer volkrijke en volkse buurt geweest, eigenlijk al van in de middeleeuwen, toen hier de kouters lagen van het abdijdomein Torregoed. Na de eerste wereldoorlog waren hier niet minder dan 28 cafés met sprekende uithangborden als “De drie valsche dieren”- “In de bonte koe” – “Liberaal huis” – “In den kloef”- “In den Voerman”, (in de Dam) “Het Handelshuis” en (in de Bosdam) “In den Kouter”. In de vroegere feestzaal van de liberale partij – zaal Eugène Lippens – werd vanaf 1927 cinema gegeven.
Er lagen hier ook 2 voetbalvelden; “Voetbalclub Wilskracht”speelde waar nu Marie-Christine Carlier woont en “Voetbalclub De Welgezinden” speelden achter Van Mele’s, waar nu Dijkgracht ligt.
Er is veel veranderd sindsdien. In die tijd was de welstand niet zoals we die nu kennen. Er woonden nog mensen in kleine huizen zoals in het beluik in de Kluize. De meeste mensen oefenden hun beroep ter plaatse uit. Er waren nog boeren, verschillende zelfstandigen zoals handelaars en winkeliers en veel herbergen. Ook de werkmensen verdienden veelal hun boterham nog ter plaatse, bijvoorbeeld als bloemistenknecht.
Het Oosteinde had in 1946 aanzienlijke mensen op zijn terrein: de burgemeester woonde hier in de “stamperij”, de olieslagerij waarvan hij beheerder was. De enige dokter van het dorp, dokter Regule Depraetere, woonde hier. Rond 1951 vestigde zich hier ook notaris Selschotter (in het huis waar later Gerarda De Meyer woonde). Men had ook een drukker ter plaatse, wat interessant was voor de bekendmaking. Er waren ook een aantal serieuze hindernissen. Er was bijvoorbeeld de tegenstelling blauw – katholiek, die nog sterk nawerkte in Zaffelare. Odon De Keyser was liberaal zoals zijn familie al honderd jaar was en er waren ook fervente katholieken, wier familie dat al langer was.
Ook de Tweede Wereldoorlog had zijn sporen nagelaten met de opdeling tussen witten en zwarten, denk maar aan de bijzonder pijnlijke geschiedenis die juffrouw Helène Minnebo, de hoofdonderwijzeres van de gemeentelijke meisjesschool, heeft moeten meemaken. Zij werd gevangen gezet, ontslagen en pas nadien in ere hersteld.
Die hindernissen heeft het Feestcomité Oosteinde van in het begin schitterend genomen. Over alle meningsverschillen heen is men aan één zeel gaan trekken om hier leven in de brouwerij te brengen.
Het initiatief kwam van Prosper Van Kerckvoorde en Gustaaf Carlier die in 1946 de eerste plannen smeedden. Dat gebeurde op de trein, toen ze samen naar Brussel naar de beurs trokken. (In die tijd kwamen handelaars nog persoonlijk samen om contracten te sluiten en handel te drijven, de woensdag in Brussel en de vrijdag in Gent, waar men vooral granen verhandelde).
Met hun plannen gingen ze naar dokter Regule Depraetere en vroegen hem om voorzitter te worden. Uit hun plannen is op de eerste plaats een wielerclub gegroeid onder de naam “Veloclub De Vlaanderstreek” die de officiële licentie kreeg om wielerkoersen in te richten, een bestaande licentie nummer 506, die zou zijn overgenomen van het Moleneinde. Die stichtingsdatum liet 50 jaar later toe dat het Feestcomité Oosteinde van de koning de toelating kreeg om zich voortaan “koninklijk” te noemen. …
Het hoofdaccent lag hier, eerst op het Oosteinde zelf, later vooraan in de Bosdam, gecentreerd rond de tweede zondag na Sinksen, tevens de eerste zondag na Zaffelarekermis, achteraf uitgebreid naar ook activiteiten in het voorjaar, op tweede Pasen, 21 juli, november en december.
Vanaf 1947 volgde zonder onderbreking een succesrijk programma, ook al zaten de weergoden niet altijd mee. Het Feestcomité Oosteindeke werd een comité waarop men elders jaloers was en waarnaar men opkeek. Vanaf 1953 werd enkele jaren gezorgd voor een speciale straatverlichting.
In 1961 werd het derde lustrum gevierd, ditmaal met dokter De Cleene als voorzitter. Nieuw was nu de opstijging van een luchtballon – niet met warme lucht gevuld zoals nu – maar gevuld met bussen gas. Vanaf 1963 werden “bekende Vlamingen” bij het Oosteinde betrokken en startte in dat jaar de eerste “Grote prijs van het Torregoed”
Het vierde lustrum in 1966 bracht weer een nieuwigheid: een luchtdoop per helikopter. Wie het er voor over had kon eerst naar Brussel om naar Zaffelare te vliegen of kon per helikopter naar Brussel om dan terug te keren per auto. Maar het meeste geluk hadden de gewone dorpelingen die in de helikopter zaten toen de piloot besefte dat hij te weinig brandstof zou hebben en met hen heen en terug naar Brussel vloog om bij te tanken. Toen begon ook de traditie van het kerstfeest met een eucharistieviering en een koffietafel voor de gepensioneerden, een kerstpakket en een ontspanningsavond.
Jaarlijks werd iemand speciaal in de kijker gesteld: de oudsten, het jongste kleinkind, het grootse aantal afstammelingen, het langst getrouwde koppel, een gouden jubileum, de jongste gepensioneerde…Dokter De Cleene was bijzonder vindingrijk om amusante onderwerpen naar voor te brengen en tevens tal van mensen een compliment te geven.
In 1967 werd het gewone programma nogmaals aangevuld met een galabal met de groep “The Garnets”. Omwille van de verbreding van de weg en het nieuwe wegdek werd de oude processiekapel van het Oosteinde, aan begin van Dam en Bosdam, afgebroken. Maria De Vuyst, uitbaatster van “’t Handelshuis” (later “Het Beurzeken”) liet een kapel inbouwen in haar woning, die plechtig werd ingehuldigd o.l.v. het feestcomité in 1968 en datzelfde jaar startte de traditie van de kerststal met levensgrote beelden. Ook in 1968 startte een evenement dat later de Zaffari-feesten werden genoemd. Het eerste jaar in openlucht met The Garnets, vanaf 1969 op het jeugdterrein in de Bosdam met Jimmy Frey en ’s anderendaags nogmaals The Garnets.
Het jaar 1970 moest groots worden met een jaarbeurs en twee feesttenten aan de Puyenbrug en met onder meer Mary Porcelein, Ronn Davis en Franky Christian.
In 1971 vierde het Feestcomité Oosteindeke zijn zilveren jubileum. Het kermisprogramma bracht de intergemeente met allerlei praktische proeven, drie bals, een eucharistieviering in de feesttent, luchtdopen met helikopter, twee wielerwedstrijden, optreden van drie fanfares, schietingen, vuurwerk en “Sportiza”: wielertochten van verschillende categorieën. Je acht het niet voor mogelijk, maar degelijk aangekondigd in een reclamebrochure, vond dit alles plaats op 12,13 en 14 juni 1971.
Aan de Puyenbrug ging van 17-21 juli Zaffari door met een jaarbeurs en het optreden van Franky Christian en Jimmy Frey.
In 1972 en 1973 werd het gewone programma aangevuld met ponykoersen en verdere medewerking aan de intercommunales.
In 1974 ging Zaffari door in ’t kasteelken aan de Kruislieveheer te Eksaarde met Corry en haar Soloseptet
Bij het zesde lustrum in 1976 werd het ‘ kampioenschap voor beide Vlaanderen voor medici en paramedici’ naar Zaffelare gehaald, met de medewerking van een resem farmaceutische firma’s en een ereprijs uitgereikt door de toeristische organisatie Schelde-Durme. Dat jaar startten in zaal Eugène Lippens ook de zesdaagse op rollen met de eerste verkiezing van Miss Oosteinde.
Yvette Serraes werd de eerste en bleef de beste. Gedurende enkele jaren ontstond een nieuwe spannende traditie met in 1977 de competities in die zesdaagse tussen de voetbalclubs van Lochristi en Zaffelare, Rijkswacht en brandweer, jeugdverenigingen en feestcomités. Ook in 1977 werden de oude gloriën gevierd: André Heeze, Roger Mareen, Toon Van Neste, Etienne Cotman en Maurice Neyt en wereldrecordhouder William Van Puyenbroeck, die in 1976 het wereldrecord surplace verbrak in Parijs. Aanwezige vedette was John Massis.
In 1978 werd het gedenkteken geplaatst en een boom geplant aan de samenkomst van Bosdam en Leemstraat. Het zevende lustrum in 1981 bracht naast koersen, optredens van zangers (zoals Bobby Ranger, Paul Severs en Jo Vally), wandelconcert van het muziek van Meerdonk en een spetterende “Wie kent kwis” in de feesttent achter de kerk van Zaffelare met Fred Oster van de AVRO.
1983 gaf ten slotte vorm aan een formule waarmee we nu al een tijd vertrouwd zijn: de Kouterfeesten met oude ambachten, kunst, boerenmarkt, springkasteel, eetfestijn, dansavond, gezellig samenzijn en optreden van een vedette voor de senioren.
In 1985 startte een tweede succesformule die daarbij aansluit of liever daaraan voorafgaat: de Koutertochten. De eerste keer vielen die tochten in het water maar dokter De Cleene zei toen met veel vastberadenheid: het wordt een klassieker! En gelijk heeft hij gekregen. Al die jaren komen honderden mensen af op een heerlijk wandelparcours langs mooie rustige wegen, in 1997 met zelfs 750 deelnemers.
En elk jaar opnieuw was er ofwel op de kermisdagen ofwel op andere data weer iets nieuws te beleven, dat soms eenmalig was maar dat soms jaren meeging: verkleed bal, verkiezing kouterboer en -boerin, seniorendag. …
Schone herinneringen bleven het. Herinneringen aan aangename dagen, aan kennismakingen met buren, aan menselijke nabijheid, ervaring van iets nieuws, kennismaking met iets ongekends, veel leute en soms al eens ’s anderendaags een zeer zware kop.
Met de plotselinge dood van dokter Jos De Cleene in 2005 verloor het Oosteindeke zijn grote voortrekker.
Ria Uyttendaele heeft het aangedurfd om hem als voorzitter op te volgen, als eerste vrouw. Zij heeft het er schitterend vanaf gebracht want ook nadien zien we elk jaar een vol programma met de Kouterfeesten, de wandelaars, Wendy van Wanten, de tractoren, de KLJ, koetsentocht en huifkarrentocht, rommelmarkten, quizavonden, paasontbijt, Christoff, Les Folles de Gand om maar enkele activiteiten te noemen.
De voorzitster heeft als coördinator van meer dan twintig bestuursleden duidelijk haar mannetje gestaan.
De uitdaging blijft groot, temeer omdat ondertussen ook andere comités het voorbeeld van het Oosteindeke zijn gevolgd en nu een uitgebreid programma aanbieden.
Ik wens jullie in de toekomst nog verder de voortzetting van de oude werkwijze.”
Bert Vervaet besloot zijn toespraak met een oproep om ook de nieuwe bewoners meer te betrekken bij de wijkactiviteiten. Nadien gaf de burgemeester nog een korte toespraak en ondertussen werd er al gretig geschonken en gingen versnaperingen rond.