PLAY, het stadsparcours voor actuele kunst in Kortrijk, werd zaterdag 23 juni ingewandeld.Het kunstparcours is tot 11 november gratis te bezoeken. PLAY is na de Triënnale van Brugge en Beaufort aan de kust, het derde openluchtkunstproject in West-Vlaanderen. Vanaf 1 juli kwam daar ook nog Watou bij.
Heel wat mensen associëren Kortrijk met het jaar 1302 en de Guldensporenslag. Designliefhebbers die Milaan te ver van de deur vinden, gaan maar wat graag naar de Biënnale Interieur, dit jaar van 18 tot 22 oktober. De Stad Kortrijk, BE-part Kunstplatform Waregem en de Kortrijkse Musea zijn de organisatoren van het kunstproject.
Dankzij de opstelling van de kunstwerken op een tiental publieke plekken en vier binnen locaties ontdek je Kortrijk als een gezellige stad aan de Leie met talloze pleintjes, groen, opgeknapte gebouwen, aangename winkel- en wandelstraten, terrasjes. Met PLAY wordt de stad een speeltuin voor jong en oud.
De curatoren, Hilde Teerlinck en Patrick Ronse, vinden dat “echt spelen op de achtergrond is geraakt, terwijl het duidelijk is dat spelen op jonge leeftijd de sociale en psychologische ontwikkeling stimuleert en het volwassenen de ontspanning brengt die ze broodnodig hebben. Het spelen moet geherwaardeerd worden als onderdeel van een beter, gezonder leven. We moeten weer leren om ons te verliezen in wat op het eerste gezicht volstrekt nutteloos is”.
Daar krijgen we volop de kans toe, want de werken nodigen uit om erin mee te gaan, anders lijken sommige zelfs niet te bestaan. Er zijn verschillende soorten interacties mogelijk: zittend, liggend, hinkelend, springend, rollend, deinend, luisterend, kijkend, mikkend, gooiend, voelend, voetballend, klauterend, knutselend. Zelfs hersengymnastiek is nodig om bepaalde werken te interpreteren.
Het grootste werk vind je op de Grote Markt: een reuzegroot luchtbed van Jennifer Rubell. Het uitdagendste is ‘Manifest Destiny’ van Piero Golia die mensen uit een raam van de Broeltorens laat springen. Het sociaal meest interactieve is het groene ballonnenpark van Martin Creed, Work No. 262/ Half the Air in a Given Space. Je moet je een weg banen tussen een zee van groene ballonnen om tot bij de trap te geraken naar de volgende verdieping en daarbij moet je de medewerking krijgen van je medemens en beroep doen op zijn welwillendheid om even te wachten of om de ballonnen in de goede richting te duwen.
Het meest maatschappijkritische werk is het labyrint van nadar in de kleuren van de regenboog van Heidi Voet. Het meest poëtische is het werk van Polly Apfelbaum ‘The Sound of Ceramics’. Het meest grappige is de automatische cel van Leo Copers. Voor de prijs van 1 euro kan je je vrijwillig laten opsluiten gedurende vijf minuten in Prototype VIPAG vrijwillige eenpersoonsgevangenis op de kade. Pipilotti Rist laat je je weer kind voelen in haar extra grote sofa en fauteuil. Gelukkig zijn er hier en daar dergelijke rustpunten in het parcours waar je even kan gaan zitten en een videowerk bekijken.
Je kunt het traject al wandelend afleggen, maar het vlugst gaat het met het werk van Gavin Turk. Zijn ‘nomadische kunst’, Les Bikes de Bois Rond, met felle kleurenstrepen beschilderde fietsen, kan je huren in Kortrijk 1302, een van de drie infopunten.
Spijtig genoeg zijn niet alle locaties toegankelijk voor minder mobiele mensen en kinderwagens.
Wie zich afvraagt wat de link is tussen Lochristi en deze tentoonstelling herbekijkt maar eens de foto’s in De Standaard van 23 juni op pagina C 11 en in Het Nieuwsblad van 28 juni pagina 20. Op een van de foto’s tussen de groene ballonnen zie je het hoofd van Lara Verlinde, een Lochristinaar die de curatoren assisteerde.
Meer informatie op https://www.playkortrijk.be/nl – De outdoor locaties zijn altijd open, de indoor locaties zijn gesloten op maandagen. Van dinsdag tot zondag zijn alle locaties open van 13 tot 17 uur. De drie infopunten zijn open van dinsdag tot zondag van 10 tot 17 uur.
Texture, Noordstraat 28 – 1302 Begijnhof – Muziekcentrum Track, Conservatoriumplein.