Iedereen hoopt op een klinkende overwinning tegen Messi, euh excuseer, Argentinië. Nog harder supporteren dan dinsdag is dus de boodschap, het zal nodig zijn. Nu valt het me toch wel een klein beetje op, dat er bij aanvang van onze recente veldslagen al, tijdens het lied des vaderland, nogal veel gemompel klinkt. Eigenlijk, niets meer dan een beetje gestommel dat na de eerste twee versregels gevolgd wordt door een onaangename stilte die me meer doet denken aan de eerste ontmoeting met mijn schoonmoeder. Even aan de Jupiler nippen…sigaretje dan maar, even in het haar krabben, beetje rondkijken…
Komaan zeg, als we winnen is het hoogstwaarschijnlijk tegen Holland te doen! Willen we uitgelachen worden door een zee van Kezen? Nouw?
Dus: rechtstaan, kin in de lucht, sigaret weg en de hand op de borst. De wijdbeense houding met de twee vuisten samengebald achter de rug is nog niet voor zaterdag. Dat is voorbehouden voor de match tegen de Hollanders. Protocol is protocol.
En we zijn vertrokken. We doen het strofe per strofe. Even wachten nog, de muziek zwelt aan…
O dierbaar België, o heilig land der vaad'ren,
Onze ziel en ons hart zijn U gewijd,
Aanvaard ons kracht en het bloed van ons aad'ren,
Wees ons doel in arbeid en in strijd,
Bloei, o land, in eendracht niet te breken,
Wees immer u zelf, en ongeknecht,
Het woord getrouw dat g' onbevreesd moogt spreken.
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht.
Het woord getrouw dat g' onbevreesd moogt spreken.
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht,
Voor Vorst, voor Vrijheid en voor Recht.
Ok, toegegeven, in een iets modernere adaptatie zou ‘Aanvaard ons kracht en het bloed van ons aad'ren ‘ voor de kritische lezer kunnen klinken als: niet zagen, meer belastingen betalen. Maar dat heeft u volledig verkeerd begrepen, het gaat hem hier om de goede zaak, de ‘ongeknechtheid’ van de hollanders en ‘ge moogt gerust onbevreesd spreken!’ In patat vlaams voor mijn part, als het maar uit volle borst is:
Tweede strofe:
O Vaderland, o edel land der Belgen,
Zo machtig steeds door moed en werkzaamheid,
De wereld ziet verwonderd uwe telgen,
Aan 't hoofd van kunst, van handel, nijverheid.
De vrijheidszon giet licht op uwe wegen,
En onbevreesd staart gij de toekomst aan.
Gij mint uw Vorst, zijn liefde stroomt u tegen,
Zijn hand geleidt u op de gloriebaan.
Gij mint uw Vorst, zijn liefde stroomt u tegen,
Zijn hand geleidt u op de gloriebaan.
Zijn hand geleidt u op de gloriebaan.
‘Aan 't hoofd van kunst, van handel, nijverheid.’ Mja… Misschien toch een van de drie verwezenlijkingen der Belgen aanpassen naar voetbal. Nijverheid misschien beter niet in deze tijden van moeizame federale regeringsvorming. Er zouden er wel eens een paar zijn die denken dat we hen aan het uitlachen zijn. Doe maar kunst wat mij betreft. Voetbal op ons niveau is toch ook wel een beetje kunst. En niet vergeten: ‘onbevreesd staart gij de toekomst aan!’ Kin omhoog dus, en niet verzwakken nu:
Juicht Belgen, juicht in brede vol' akkoorden
Van Haspengouw tot aan het Vlaamse strand,
Van Noord tot Zuid, langs Maas- en Scheldeboorden,
Juicht, Belgen juicht, door gans het Vaderland.
Een man'lijk volk moet man'lijk kunnen zingen,
Terwijl het hart naar eed'le fierheid streeft.
Nooit zal men ons van onze haard verdringen
Zolang een Belg, 't zij Waal of Vlaming leeft.
Nooit zal men ons van onse haard verdringen
Zolang een Belg, 't zij Waal of Vlaming leeft.
Zolang een Belg, 't zij Waal of Vlaming leeft.
Kijk, ik begrijp dat een aantal meer flamingante types in de laatste strofe een beetje aan het mompelen zouden durven slaan. Komaan jongens, even slikken, het is bijna voorbij. ‘Nooit zal men ons van onze haard verdringen.’ Je mag aan de haard blijven, wat willen jullie nog meer? In de eerste versie van de de Brabançonne klonk het nog van ‘Amis, il faut greffer l'Orange, Sur l'arbre de la Liberté.’
En dat is precies wat we gaan doen. Eerst zingen we de Argentijnen eens goed van het plein en dan geven we de hollanders een pandoering waar ze binnen twintig jaar nog over zeuren en jammeren. In la petite Belgique geen gezaag meer! Studeren en oefenen want ‘Zo machtig steeds door moed en werkzaamheid, De wereld ziet verwonderd uwe telgen!’